Ordeno de Klunizo: Malsamoj inter versioj

La ordeno de Cluny estas reformo de la ordono benediktina. Estis kreita la 11an de septembro de [[910]] kiam Vilhelmo la 1-a, duko de [[AkitanioAkvitanio]], donacis la vilaĝon de Cluny al la [[papo]] por ke tiu fondu en ĝi monaĥejon kun dek du monaĥoj. La monaĥejo lokiĝis en Mâconnais, en [[Saône-et-Loire]]. La donaco farita de Vilhelmo ne estis senpaga, ĝi pretendis akiri la protekton kaj la garantion de la Sankta Sidejo ĉar lia povo estis tre malforta. Vilhelmo la Pia provis eviti ĝian kontrolon fare de la laikuloj. En la fondodokumeto de la abatejo oni establas la liberan elekton de la abato fare de la monaĥoj, punkto de granda graveco en la ordeno benediktina. Tiu dokumento kondamnas grave al tiuj kiuj malhelpos tiun artikolon. La donaco de Cluny ne estis la sola. En ĉi tiu epoko, multnombraj senjorejoj estis donacoj al la papo, kiel Vézelay. La prestiĝo de la papoj de la [[10a jarcento]] estis grava. La monaĥa reformo estis apogita de la monaĥejo de Sankta Marteno d’Autun kaj de tiu de Fleury-sur-Loire. En la jaro 914 oni fondis la monaĥejon de Brogne kiu iĝis centro de granda influo kune kun ties fondinto Gérard.