Karlo la 5-a (Sankta Romia Imperio): Malsamoj inter versioj

La unuaj konfliktoj de la juna reĝo estis la insurekcio de la [[Kastiliaj Komunumoj]] (''Comunidades'' (1520–21)). La komenco de la konflikto baziĝis sur la malfido de la kastilianoj, kiuj vidis la junan reĝon kiel fremdulo, kiu favoris siajn eksterlandajn korteganojn, kaj rapide eliris al Aragonio sen solvi la kastiliajn maltrankvilecon kaj parlamentajn postulojn de 1518. Krome li eliris al Germanio por solvi la imperiajn aferojn kaj la insurekciemo etendiĝis en Kastilio<!--, y el incendio de [[Medina del Campo]] extendió el foco de la rebelión comunera por Castilla. Las revueltas antiseñoriales provocaron que la nobleza apoyara al emperador, y el movimiento fue perdiendo aceptación en las ciudades. Finalmente los comuneros, al mando de [[Juan de Padilla]], fueron vencidos en la [[batalla de Villalar]] ([[provincia de Valladolid|Valladolid]]), y la vuelta del rey realizó cambios organizativos en el reino que se manifiestan sobre todo tras las Cortes de Valladolid de 1523.-->