Sándor Károlyi (militestro): Malsamoj inter versioj

'''KÁROLYI Sándor''' barono, pli poste grafo (karoji ŝa:ndor) estis hungara grandbienulo, ĉefprefekto de departemento [[Szatmár]], kuruca generalo naskita en [[Nagykároly]] la [[2-an de julio]] [[1669]] kaj mortinta en [[Erdőd]] la [[8-an de septembro]] [[1743]].

Barono, pli poste grafo Károlyi Sándor la [[7-an de junio]] [[1703]] ĉe [[Dolha]] kun [[István Csáky]] disbatis la unuajn kurucajn taĉmentojn, sed la [[9-an de oktobro]] li aliĝis al [[Francisko Rákóczi la 2-a]]. De majo [[1705]] li estis komanda generalo de maltranso de [[Tisa]], de [[1710]] ĉefkomandanto de kuruca armeo, en [[1705]] senatano. En [[1704]] li luktis en la [[TransdanuboTransdanubio]], de [[1705]] en la [[Transtiso]] kaj [[Transilvanio]]. En [[1707]] en la landkunveno de [[Ónod]] li apogis la sentronigon de aŭstria imperiestro. Post la batalo de 1710 ĉe [[Romhány]] li taksis la situacion sen perspektiva kaj serĉis la vojon al paciĝo. La [[30-an de aprilo]] [[1711]] dum foresto de la reganto Rákóczi sen lia konstribuo li ligis pacon kun [[János Pálffy]] en [[Satmaro]], kaj la [[1-an de majo]] la kurucaj taĉmentoj senarmiĝis. Pro tiu agado [[Karlo la 3-a]] en [[1712]] donis al li rangon de grafo kaj ricevis grandajn bienojn[[bieno]]jn. En [[1723]] li iĝis sekreta konsilanto kaj ĉevalistara [[generalo]].