La Puebla de Almoradiel: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 55:
En 1315 Corral de Almaguer kun ties domaroj, inter ili La Puebla de Almoradiel, akiris de la ordena superulo Diego Muñiz la fondan dokumenton. Sed en 1331 La Puebla de Almoradiel akiris la titolon de vilaĝo kaj ekdependis de Corral de Almaguer. En 1341 la Superulo de la Ordeno de Santiago Alfonso Méndez donis vilaĝan permesilon. En 1353 ekformis parton de la distrikto Manĉa, konstituata de la partio kaj guberniestro de Ocaña. Sed en 1575 eniras ene de ''La Mancha de Monte Aragón''; nun ĝi formas parton de la partio kaj guberniestro de Quintanar de la Orden.
 
Aliflanke, Palomares troviĝas sude de la municipa teritorio de La Puebla de Almoradiel, eble vilaĝo de la 16a jarcento. Kvankam ne estas informo <!--uchoscerte datosĝi seestis puedekonstituata decirde condomoj certezade quela estabasuperulo constituidokaj por casas del maestre y una iglesia, localizadapreĝejo en unla lugarloko nombradonome SantaSankta MaríaMaria. En la segundadua mitadduono delde siglola XVI16a estajarcento iglesiatiu disminuyópreĝejo amalpliiĝis unaal ermitaermitejo con la advocación dekiel SantaSankta MaríaMaria de Palomares o Palomares del Aljibe.
 
Aliflanke estas legendo inter maljunuloj ke granda parto de la subgrundo de la vilaĝo "estas kava", el la loko kie nun estas la preĝejo de Sankta Johano Baptisto, ĝis la ĉirkaŭoj de la Monteto Madalena, kie estis origine la vilaĝo, kun suspektoj de grava reto de kavoj duone detruitaj kiu enhavas parton de la municipo. Tiuj kavoj eble estis uzataj ekde la Mezepoko, kaj oni nuligis kaj perdis ilin inter terkultivejoj ĉefe en epoko de pesto, ĉar unu de la komunaj komentoj pri tiu hipoteza subtera reto estas ke ĝi estis uzata kiel komuna tombejo dum epidemio.
Por otro lado, también se dice entre los mayores del lugar, aunque no hay confirmación histórica real, que una buena parte del subsuelo del pueblo "está hueco", desde donde está situada actualmente la iglesia de San Juan Bautista, hasta las proximidades del llamado Cerro de la Madalena, donde estaba originalmente situado el pueblo, sospechándose que una importante red de cuevas semiderruidas que abarca parte del municipio. Estas cuevas pudieron usarse en la edad media, y que se sellaron, y finalmente perdieron entre tierras de labranza, en la época de la peste negra, ya que uno de los comentarios habituales sobre esta hipotética red subterranea es que se usó de fosa común para enfermos de plagas, lo que provocó su sellado.
 
Finalmente,En estatiu localidadtoleda toledanaurbo haestis dejadogravaj linajesfailiaj tanstirpoj importantes como: loskiaj Ortiz-Vivanco, los Villaseñor, los Ximenez-Ortiz, los Ludeña, los Peñacarrillo; ykaj ella obispoepiskopo Mercadillo y Patiño, ademáskrom della generalgeneralo Ortega.-->
 
Meze de la [[20a jarcento]] la populacio de multaj vilaĝoj de la regiono atingis pinton, kaj ĉe La Puebla de Almoradiel super 6,700 loĝantoj, sed poste okazis elmigrado, senloĝigo kaj maljuniĝo de la populacio, kaj ankaŭ ĉe La Puebla de Almoradiel kie oni falis al la 5,300. Poste oni rekuperiĝis nur iomete.