Duklando Brabanto: Malsamoj inter versioj

Pro la ribelo de [[Nederlando]] la norda parto ([['s-Hertogenbosch]]) estis dividita de la duklando kaj dum [[1648]] iĝis parto de la nederlanda unio, dum suda Brabanto ĝis la jaro [[1714]] restis teritorio de la reĝlando Hispanio, poste reiĝis teritorio de la habsburga [[Aŭstrio]]. Inter la jaroj [[19741774]] kaj [[1810]] Brabanto sekve de la konkero de la franca armeo de [[Napoleono]] estis konkerita de [[Francio]]; laŭ la decidoj de la [[Viena Kongreso]] de la jaro [[1815]] ĝi iĝis parto de la Unuiĝinta Reĝlando [[Nederlando]] - konsistiganta la tri provincojn Norda Brabanto, Antverpeno kaj Suda Brabanto. En la suda provinco kun ties ĉefurbo [[Bruselo]] dum la jaro [[1830]] centris la ribelo de la belgaj katolikoj kontraŭ la nederlanda protestanta ŝtato, kaj sekve de la ribelo Suda Brabanto kaj Antverpeno iĝis partoj de la nova Reĝlando [[Belgio]], dum Nord-Brabanto restis parto de [[Nederlando]].

Ekde la mezo de la 19-a jarcento la titolo "duko de Brabanto" estas tradicie donata al la plej aĝa filo de la belga reĝo, aŭ kaze de nehavo de reĝa filo, al la plej aĝa nepo de la belga reĝo.