Ordeno de la Ora Ŝaffelo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 31:
 
:Estis ia polemiko pri la Ordeno dum la [[Milito de Hispana Sendependiĝo|Milito de Sendependiĝo]]. La fakto ke la reĝo [[Joseph Bonaparte|Jozefo la 1-a]] konsideriĝis Superulo de la Ordeno kaj eĉ donis ĝin al [[Napoleono Bonaparte|Napoleono]] kolerigis la ekzilitan reĝon de [[Francio]] [[Ludoviko la 18-a (Francio)|Ludoviko la 18-a]], kiu redonis la insignon proteste. Post sia reveno, la nova reĝo [[Fernando la 7-a (Hispanio)|Fernando la 7-a]] nuligis ĉiujn distingojn faritajn de Jozefo Bonaparte.
:En [[1812]], la hispana Regenteco donis la Oran Lanflokon al la [[Arthur Wellesley|la dukoDuko de Wellington]], kion konfirmis la reĝo Fernando la 7-a je sia enpovigo en 1813, post konsulto kun la papo [[Pio la 7-a]]. Tiele la dukoDuko de Wellington estis la unua protestanto kiu ricevis tiun distingon. Poste ankaŭ kristanoj ortodoksaj ricevis tiun konsideron.
 
* [[Fernando la 7-a (Hispanio)|Fernando la 7-a]], Reĝo de Hispanio (1808–[[1833]]).
* [[Isabel la 2-a (Hispanio)|Isabel la 2-a]], Reĝino de Hispanio (1833–[[1868]]).
::Ankaŭ dum la [[KarlistajKarlismaj Militoj]], la partianoj de [[Carlos María Isidro de Borbón]] pridubis la legitimecon de [[Isabel la 2-a (Hispanio)|Isabel la 2-a]] kiel granda superulo de la Ordeno kaj ŝian rajton doni la Oran Lanflokon.
 
* [[Alfonso la 12-a (Hispanio)|Alfonso la 12-a]], Reĝo de Hispanio ([[1874]]–[[1885]]).
Linio 42:
* [[Johano Karlo la 1-a (Hispanio)|Johano Karlo la 1-a (Hispanio)]], Reĝo de Hispanio (ekde [[1977]]).
 
== La Ora Lanfloko en Aŭstrio ==
Pro la entronigo de la unua Burbono en Hispanio, la reĝo [[Filipo la 5-a (Hispanio)|Filipo la 5-a]], post venko en la [[Milito de hispana sukcedo]] kontraŭ la [[Karolo la 6-a (Sankta Romia Imperio)|arkiduko Karlo]], tiu deklariĝis granda superulo de la Ordeno pro sia atingo de la imperia digneco, naskante tiele la aŭstran branĉon de la ordeno, separate de tiu hispana. Tiele la superuloj de la Aŭstra Branĉo de la Ordeno de la Ora Lanfloko estas la jenaj:
* [[Karolo la 6-a (Sankta Romia Imperio)|Karolo la 6-a]], [[Listo de Imperiestroj de la Sankta Romia Imperio|Imperiestro de la Sankta Ĝermana Romia Imperio]] ([[1725]]–[[1740]]).
* [[Francisko la 1-a Stefano (Sankta Romia Imperio)|Francisko la 1-a]], Imperiestro de la Sankta Ĝermana Romia Imperio kaj [[Lorena duklando|duko de Loreno]] (1740–[[1765]]).
* [[Jozefo la 2-a]], Imperiestro de la Sankta Ĝermana Romia Imperio (1765–[[1790]]).
* [[Leopoldo la 2-a (Sankta Romia Imperio)|Leopoldo la 2-a]], Imperiestro de la Sankta Ĝermana Romia Imperio (1790–[[1792]]).
* [[Francisko la 1-a (Aŭstrio)|Francisko la 2-a]], Imperiestro de la Sankta Ĝermana Romia Imperio (1792–[[1835]]).
* [[Ferdinando la 1-a de Aŭstrio|Ferdinando la 1-a]], [[Imperiestro de Aŭstrio]] (1835–[[1848]]).
* [[Francisko Jozefo la 1-a (Aŭstrio)|Francisko Jozefo la 1-a]], Imperiestro de Aŭstrio (hasta 1867) kaj poste de Aŭstrio-Hungario (1848–[[1916]]).
* [[Karolo la 1-a (Aŭstrio)|Karolo la 1-a (Aŭstrio)]], Imperiestro de Aŭstrio-Hungario (1916–[[1922]]).
 
Post la malapero de la Imperio de [[Aŭstrio-Hungario]], la reĝo [[Alberto la 1-a (Belgio)]] reklamis la konsideron de granda superulo kaj la trezoron de la Ordeno kiel suvereno de la teroj de [[Burgonjo]]. Tiu reklamo estis konsiderata serioze dum la negocado de la [[Traktato de Versajlo|Traktato de Versajlo]], sed finfine malakceptita pro la interveno de la reĝo [[Alfonso la 13-a (Hispanio)|Alfonso la 13-a]], kiu ekposedis la propraĵojn de la ordeno nome de la eltronigita imperiestro Karolo la 1-a de Aŭstrio kaj la 4-a de Hungario. La registaro de [[Aŭstrio|la Respubliko de Aŭstrio]] agnoskis en [[1957]] la juran personecon de la Ordeno en Aŭstrio, kaj la dignecon de granda superulo al la arkiduko [[Otto von Habsburg|Otto]], ĉefo de la antikva Imperia Familio. La aŭstria branĉo de la Ora Lanfloko pluhavas la originajn statutojn de la Ordeno same kiel granda parto de la trezoro, ĉar la sidejo de tiu estis en Bruselo, teritorio kiu estis atribuita al la Habsburgoj post la Milito de hispana sukcedo. Rimarkindas aliflanke la bonegaj rilatoj inter la ĉefoj de ambaŭ branĉoj kaj la fakto ke kelkaj kavaliroj posedas kaj la hispanan kolringon kaj la aŭstrian, kiaj la reĝo [[Alberto la 2-a (Belgio)]], la antaŭa granda duko [[Jean (Luksemburgo)|Johano la 1-a de Luksemburgo]] aŭ la aktuala granda duko [[Henriko (Luksemburgo)]].
 
* [[Otto von Habsburg|Otto de Habsburgo]], filo de Karolo la 1-a de Aŭstrio kaj la 4-a de Hungario ([[1957]]–[[2000]]).
* [[Karlo de Habsburgo-Loreno|Arkiduko Karlo de Habsburgo-Loreno]], filo de la antaŭa (ekde 2000).
 
==Notoj==