Fiŝrabotaĵo: Malsamoj inter versioj

Fiŝrabotaĵon same kiel panon oni prenas nur permane, do antaŭ ĝia manĝado nepras lavi la manojn. Unue oni manĝas suprajn rabotaĵojn. En antikva tempo en la [[Norda Rusio]] oni rigore observis ĉi regulon kaj punis, se iu prenis grasajn pecojn da ventro aŭ spino antaŭ estis formanĝitaj rabotaĵetoj. Sed kutime tion faris nur malgrandaj infanetoj, ĉar plenkreskuloj bone konis la tradicion kaj gastoj estis ĉi-kaze pardonataj.

 

 

Veraj ŝatantoj de fiŝrabotaĵo manĝas ĝin kun [[salo]] kaj [[pano]], sen iuj novaj [[spico]]j, kiujn oni konsideras fuŝaĵoj, nocaj por gusto kaj aromo de ĉi freŝa plado. Tamen nun al fiŝrabotaĵo oni kutime donas ankaŭ salon, [[Nigra pipro|nigran pipron]] aŭ “trempaĵon” ({{ru}} ''маканина''; spico speciale preparita el pika tomatpasto, vinagro kaj dispremita ajlo, foje tio estas nura pika keĉupo). En antikva tempo oni uzis mustardon, ĉar tomatpasto mankis.