Selĝukoj: Malsamoj inter versioj

La teritorio kiu pluhavis sian identecon dum kelkaj jardekoj estis tiu de la sultanlando de Rum (1081-1302). Fondita de [[Solimano ibn Kutulmis]], sub la hegemonio de la [[Bizanca Imperio]] por kio ties trupoj militis kiel pagita armeo; tiu sultanlando setliĝis en [[Anatolio]] kaj disvastiĝis tra [[Mezopotamio]] kaj [[Armenio]] kaj superregante kristanajn popolojn: grekoj, sirioj kaj armenioj. La plej brila etapo estis sub la regado de [[Kajkubad la 1-a]] (1221-1237). Ĝi disponis el haveno en la [[Mediteraneo]], nome [[Antalya]], tra kiu ĝi realigis funkciojn de komerca ligo inter [[Orienta Azio]] kaj [[Eŭropo]]. Post [[1243]], la mongolaj militekskursoj detruis la sultalandonsultanlandon, kiu disiĝis en multnombraj turkomanaj [[emirlando]]j, vasaloj de la mongoloj. Alia el tiuj sultanlandoj, tiu de la osmanlioj, estos la origina kerno de la futura [[Otomana Imperio]]. Ĉirkaŭ [[1276]] la Selĝukoturkoj de la Sultanlando de Rüm perdis fakte ĉiun sian povon, kvankam teorie ili pluhavis ĝin ĝis [[1307]].