Krucmilitoj: Malsamoj inter versioj

[[Dosiero:Seljuk Empire locator map.svg|thumb|250px|La teritorio priregata fare de selĝukoj, 1092]]

[[Dosiero:Orienta Mediteraneo 1135.svg|250px|thumb|[[Krucistaj ŝtatoj]] estiĝintaj fine de la unua krucmilito en [[Sankta Lando]]]]

Malgraŭ tio, ke la alvoko de Urbano estis adresita al la nobelaro, venis tuja reago el flanko de burĝa kaj vilaĝana malriĉularo. Subinflue de prezentiĝoj de entuziasmiĝintaj predikantoj amasiĝis multnombraj malriĉularaj amasoj kaj sen kia ajn preparo ili ekvojaĝis en Sanktan landon. La entuziasmo por la sankta afero ludis en ilia agado sendube signifan rolon, sed gravaj estis ankaŭ materialaj, precipe demografiaj motivoj, la deziro akiri parcelon kaj riĉecon, tute elimini eblas eĉ ne sopiron pri aventuro kaj gloro. Tio verŝajne estis eĉ ne tiam, sed nek neniam pli poste klare formulita. Plimulto da partoprenintoj de tiu ĉi ekspedicio estis dispolvigita somere de [[1096]] fare de turkoj apud [[Niceo]] kaj deportita en [[sklaveco]]n.