Salvador Bacarisse: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Hectoralos (diskuto | kontribuoj)
eNeniu resumo de redakto
Linio 3:
Li studis en la [[Konservatorio de Madrido|Konservatorio]] de Madrido, ĉe Manuel Fernández Alberdi ([[piano]]) kaj Conrado del Campo (komponarto). Bacarisse estis membro de la Grupo de la Ok (fondita laŭ franca modelo de la grupo de [[Les Six]] por militi la konservatismon muzikan) kaj helpis la tiutempan muzikon kiel arta direktoro de la ''Unión Radio'' ĝis [[1936]]. Kiam finis la [[Hispana Enlanda Milito]], en [[1939]], Bacarisse ekziliĝis en [[Parizo]]n, por eviti la diktaturon de [[Francisco Franco|Franco]]. Li estis membro de la [[Komunista Partio de Hispanio]]. El [[1945]] al sia morto li laboris por la Radiodiffusion-Télévision Française kiel produktoro de programoj en [[hispana]].
 
Bacarisse komponis por [[piano]], por ĉmabromuzikoĉambromuziko, operojn (inklude ''Charlot'' [1933] kaj ''El tesoro de [[Boabdil]]'', per kiu li akiris premion de la franca radio en [[1958]]), kaj orkestrajn verkojn, inter kiuj du koncertojn por piano kaj unu por violono.
 
Lia plej konata verko estas la ''Concertino para guitarra y orquesta en la menor'', opus 72, komponita en [[1957]], laŭ stilo [[Romantikismo|novromantika]] simila al tiu de la ''Concierto de Aranjuez'' de [[Joaquín Rodrigo]] (1940). Lia ''Fantasía andaluza'' estas mallonga peco ĵus akceptata en repertorio por harpo kaj orkestro.