Salvador Bacarisse: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Hectoralos (diskuto | kontribuoj)
eNeniu resumo de redakto
Hectoralos (diskuto | kontribuoj)
eNeniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Salvador Bacarisse Chinoria''' ([[Madrido]], [[12-a de septembro]] de [[1898]] – [[Parizo]], [[5-a de aŭgusto]] de [[1963]]) estis [[muzikisto]] kaj [[komponisto]] [[Hispanio|hispana]].
 
Li studis en la [[Konservatorio de Madrido|Konservatorio]] de Madrido, ĉe Manuel Fernández Alberdi ([[piano]]) kaj Conrado del Campo (komponarto). Bacarisse estis membro de la Grupo de la Ok (fondita laŭ franca modelo de la grupo de [[Les Six]] por militi la konservatismon muzikan) kaj helpis la tiutempan muzikon kiel arta direktoro de la ''Unión Radio'' ĝis [[1936]]. Kiam finis la [[Hispana Enlanda Milito]], en [[1939]], Bacarisse ekziliĝis en [[Parizo]]n, por eviti la diktaturon de [[Francisco Franco|Franco]]. Li estis membro de la [[Komunista Partio de Hispanio]]. ElDe [[1945]] alĝis sia morto li laboris por la Radiodiffusion-Télévision Française kiel produktoro de programoj en la [[hispana]].
 
Bacarisse komponis por [[piano]], por [[ĉambromuziko]], operojn[[opero]]jn (inklude ''Charlot'' [1933] kaj ''El tesoro de [[Boabdil]]'', per kiu li akirisricevis premion de la franca radio en [[1958]]), kaj orkestrajn verkojn, inter kiuj du koncertojn por piano kaj unu por violono.
 
Lia plej konata verko estas la ''Concertino para guitarra y orquesta en la menor'', opus 72, komponita en [[1957]], laŭ stilo [[Romantikismo|novromantika]] simila al tiu de la ''Concierto de Aranjuez'' de [[Joaquín Rodrigo]] (1940). Lia ''Fantasía andaluza'' estas mallonga peco ĵus akceptata en repertorio por harpo kaj orkestro.