Oleaĵoj: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 3:
'''OLEAĴOJ''' (germane: Olitäten; la radiko estas verŝajne la latina vorto "oleitas"<ref>[http://woerterbuchnetz.de/DWB/?lemid=GO01559]</ref>) estis laŭdire sanigaj, ĉefe en la [[Turingia Arbaro]] memfabrikitaj oleoj, balzamoj, pulvoretoj, piluloj kaj esencoj.
 
[[Timiano]], meumo, [[hiperiko]], arniko kaj multaj aliaj [[kuracplantojkuracplanto|herboj medicinaj]] bonege kreskas en la turingia [[skisto|skista montaro]]. Produktadaj centroj estis la vilaĝoj de [[Oberweißbach (Turingio)|Oberweißbach]], [[Deesbach]], Lichterhain kaj [[Meura]]. Eĉ Goeto en siaj natursciencaj skribaĵoj priskribis la laboron de tiuj hobiaj apotekistoj<ref>[http://books.google.de/books?id=VA5hbLVIFf8C&pg=PA353&lpg=PA353&dq=%22durch+emsige+sogenannte+balsamtr%C3%A4ger%22&source=bl&ots=x7DL7bOWQe&sig=F6KSd3keX0IpVpj5F9EO9urkEpQ&hl=de&sa=X&ei=68wYUJuzFMfbsgbNioDYAg&ved=0CDYQ6AEwAQ#v=onepage&q=%22durch%20emsige%20sogenannte%20balsamtr%C3%A4ger%22&f=false]</ref>.
 
Gravis ne nur la regiona abundo de la kreskaĵoj sed ankaŭ la nekomplika dispono de gravaj krudmaterialoj. Oni akiris ekzemple fagolignon ĉe la lignokarbistoj, alunon kaj vitriolon ĉe la ministoj. La vitrofarejoj en [[Lauscha]] liveris la distilaparatojn kaj la unuformajn fiolojn kaj boteletojn por la likvaĵoj sanigaj. Bone protektikaj la eliksiroj ekvojaĝis sur la ŝultroj de la t.n. balzamoportantoj<ref>[http://books.google.de/books?id=xqh5411nizoC&pg=PA141&dq=Buckelkr%C3%A4mer&hl=de&ei=WjVuTLbNGYHNjAfymez6CA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCkQ6AEwAA#v=onepage&q=Buckelkr%C3%A4mer&f=false]</ref>. Ili trapasis distancojn de ĝis dekojn da kilometroj po tago kaj aliris ankaŭ medicine malbone prizorgatajn regionojn. Komercistoj el la Turingia Arbaro atingis multajn longdistancajn eŭropajn landojn.
Linio 10:
 
Por preventi falsaĵojn la receptoj plejtempe estis transdonataj nur buŝe. Sekve ofte ne ekzistas detalaj informoj pri iliaj ingrediencoj. En 1710 ekzistis 31 laboratoriaj majstroj kaj 343 oleaĵkomercistoj nur en la regiono de Schwarza. Nur dum la 19-a jarcento, kiam la scienca medicino iom post iom gajnis terenon kaj triumfis, finis ankaŭ tiu epoko de naturkuracado turingia.
 
 
== Literaturo ==
Linio 16 ⟶ 15:
*Otto Ludwig: ''Im Thüringer Kräutergarten. Von Heilkräutern, Hexen und Buckelapothekern'', [[Rudolstadt]] 1982, ISBN 3-7352-0037-0
*Anja Werlich/Rainer Schlundt (eldd.): ''Buckelapotheker in Thüringen. Zeitzeugen berichten'', Eldonejo Hain, Rudolstadt 1995, ISBN 3-930215-16-0
 
 
== Eksteraj ligoj ==
*[http://ulrich-goepfert.de/index.php?option=com_content&task=view&id=5347&Itemid=82 Hejmpaĝero de hobia historiisto, kie li traktas la oleaĵojn.]
*[http://saale-online.de/magazin/gesundheit/wellness/artikelansicht/froebelstaedter-kraeuterseminare-in-oberweissbach/ Seminarioj oleaĵrilataj en Oberweißbach.]
 
 
== Notoj ==
Linio 33 ⟶ 30:
[[Kategorio:Distrikto Saalfeld-Rudolstadt]]
[[Kategorio:Herboscienco]]
 
 
[[de:Olität]]