Pumiko: Malsamoj inter versioj

La pumiko estas tia ero de vulkana ŝtonaro (piroklastito), kiu estis dum la elŝprucado preskaŭ tute fluida, sed ĝi malvarmiĝis tiom rapide, ke la mineraloj ne povis kristaliĝi. Dum la solidiĝo, la entenintaj solvitaj gasoj kaj vaporoj liberiĝis abrupte kaj la tuta maso ŝveliĝis kiel ŝaŭmo kaj rigidiĝis en veziketa strukturo. Se ĝi rigidintus sub malpli granda premo, estigintus kompakta vulkana vitro, obsidiano. (Se oni ardigas obsidianon[[obsidiano]]n en forno, la onsidianoobsidiano transformiĝas al pumiko post foriĝo de la solvitaj gasoj. Inter favoraj kondiĉoj, povas estiĝi pumiko el iu ajn lafo,kvankam pli ofta el la acidaj traĥit- kaj riolitlafo ol el bazalt- aŭ andezitlafoj.

En multaj pumikoj aperas etaj kristaloj de diversaj mineraloj (plej ofte feldpatoj[[feldpato]]j, [[aŭgito]], hornblendo kaj [[cirkono]]). La kavetoj de la pumiko povas esti diversformaj laŭ la moviĝo de la rigidiĝanta lafo. En pumikoj de malnovaj vulkanaj ŝtonaroj okazas, ke sekundaraj mineralaj precipitaĵoj ŝtopigas la kavetojn. La vitreca bazmaterialo estas splita, mebraneca inter la kavetoj. La riolit- kaj traĥitpumikoj estas blankaj, la andezitpumiko estas ofte flava aŭ bruna, la bazaltpumiko (sur la Havajoj) estas gudronigra.