Dido (antikvo): Malsamoj inter versioj

mita reĝino de Kartago
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo: right|thumb|250px|La morto de Dido, pentraĵo de A. Sacchi. Laŭ grekaj kaj romiaj fontoj, '''Dido''', foje ''Didona'', a...
(Neniu diferenco)

Kiel registrite je 11:00, 24 aŭg. 2012

Laŭ grekaj kaj romiaj fontoj, Dido, foje Didona, aŭ Elizo de Tiro aperas kiel fondintino kaj unua reĝino de Kartago, en la nuna Tunizio. Ŝia famo ŝuldiĝas ĉefe al rakonto inkludita en la Eneado de la romia poeto Vergilo.

La morto de Dido, pentraĵo de A. Sacchi.

Ŝi estis filino de la reĝo de Tiro, nome Belo, konata ankaŭ kilel Muto. Dido havis du gefratojn: nome Pigmaliono, kiu heredis la regnon Tiro, kaj Ana. Ŝin ame konkeris kaj poste forlasis Eneo, rifuĝinto el Trojo, fondonto de la romia regno; ŝi bruliĝis en sia amdoloro sur ŝtiparom kiel Vergilo rakontas en sia Eneado[1]

Notoj

  1. <Komentaro al Somermeznokta sonĝo de William Shakespeare, trad. Kalman Kalocsay, J. Régulo, La Laguna,1967. p. 88.