'''ERŐDI Béla''' (eroe:di) ''Harrach'' estis hungara lingvisto, geografia verkisto naskita en [[Szászrégen]] la [[16-an de aprilo]] [[1846]] kaj mortinta en [[Budapeŝto]] la [[5-an de majo]] [[1936]].
==Kariero==
Béla Erődi studis lapristudis orientajn lingvojn en la [[Universitato de Budapeŝto]]. Li plustudis en [[Konstantinopolo]], li vojaĝis en Malgranda [[Azio]], [[Egiptio]] kaj landojnen landoj de [[Balkano]]. En [[1870]] li revenis kaj li havigis diplomon de instruisto, en [[1875]] li doktoriĝis elpri turka kaj persa lingvojnlingvoj. Li estis unuekomence instruisto en [[Budapeŝto]], de [[1882]] direktoro de gimnazio de [[Fiume]],. deDe [[1889]] li estisinstruis en [[Koloĵvaro]], poste de [[1892]] ĝis [[1919]] li estis lernejdistrikta ĉefdirektoro en [[Budapeŝto]. Li estis prezidanto de tutlanda komisio pri ekzameno de stenografio, kaligrafio kaj maŝintajpado. Li estis lingvotalentulo, eklernis 15 lingvojn. Li priokupiĝis pri la turka kaj persa lingvojlingvojn, li tradukis hungaren ([[Omar Ĥajam]]: Keleti gyöngyök, [[Hafizo]] , [[Abol-Gasem Ferdoŭsio]] ktp.). De [[1875]] li estis sekretario de la ''Földrajzi Társaság'' (Geografia Asocio), de [[1893]] ĝis [[1904]] li estis ĝia prezidanto.
