Gustave Doré: Malsamoj inter versioj

{{ Informkesto artisto

| priskribo = franca pentristo

| loko de naskiĝo = [[Strasburgo]]

| nacieco = [[francoj|franco]]

| sukcesis kiel = [[pentristo]], [[gravuristo]], [[ilustristo]] de libroj

| loko de morto = [[Parizo]]

| artista celigo =

| reprezentivaj verkoj =

}}

 

Doré naskiĝis en [[Strasburgo]] kaj mortis en [[Parizo]]. Li ilustris interalie la [[Biblio]]n kaj verkojn de [[François Rabelais]] (1854), [[Honoré de Balzac]] (''[[Contes Drolatiques]]'' 1865), [[Dante Alighieri]] (''[[Dia Komedio]]'' 1861 kaj 1868), [[Miguel de Cervantes]] (''[[Don Kiĥoto de la Manĉo]]'' 1863), [[John Milton]] (''[[Paradise Lost]]'' 1866) kaj [[Samuel Taylor Coleridge]].

Doré eniris la arton kiel mirakla infano. Jam kiel 9-jara infano li mirigis sian ĉirkaŭaĵon per portretoj de siaj familianoj kaj kunlernantoj, kiujn li skizis marĝene de lernolibroj. Kiam li havis 14 jarojn, trovis lin kiel grandan talenton la eldonisto Phillipon, kies nova gazeto ''Journal pour rire'' ricevadis poste kontribuojn de Doré. Tiu neniam pasis pentristan lernejon, estis aŭtodidakto kun grandaj fantazio kaj memoro - neniam li uzis modelojn. Kiel 22-jarulo li komencas ilustri librojn kaj ĝis la fino de la vivo li akompanis per bildoj 88 klasikaĵojn de la mondliteraturo.

 

* [[Edmond About]]: ''La Reĝo de la Montoj'' (trad. [[Gaston Moch]], [[Paris]], [[1909]])

* [[Miguel de Cervantes]]: ''La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha'' (trad. [[Fernando de Diego]], [[Fundación Esperanto]], [[1977]])

* [[Dante Alighieri]]: ''La dia komedio'' (trad. [[Enrico Dondi]], [[Chapecó]], [[2006]])

 

== Eksteraj ligiloj ==