La 12 sentumoj: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Luko.a (diskuto | kontribuoj) |
Luko.a (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 187:
La Mi lasa ŝpurojn en la korpo; umas ĝin. La signoj, kiuj ebligas percepti la Mion estas en la fizionomio de la observata persono, en lia teniĝo, liaj vizaĝaj esprimoj, en la kvakito de lia rigardo, lia maniero premi manon, en la stilo de lia parolado, la koloro de lia voĉo, la parolrapideco, la maniero prononci, ktp...
:
La Mi-sentumo evoluas kun la biografio. Por bebo jam temas pri rekoni kaj distingi personojn tra ilia rigardo, kaj poste observante la tutan vizaĝon. Per sperto pli aĝaj homoj povas percepti la temperamenton aŭ aliajn subtilajn kvalitojn ĉe la aliulo, tra la Mi-sentumo.
:
La senso de la aliula Mi estas intime ligita kun la propra Mi. Tial malfaciloj rilataj al tiu senso ankaŭ rilatas al la Mi :
*Skizofrenio : La Mi estas subpremita, senfortigita de la psiĥa vivo.
*Tro granda identigo al aliulo, por anoj de sekto ekzemple, kiam aparteneco al la grupo estas pli forta ol sia propra individueco.
*Esti tenata en rolo, sen havi fleksiĝemon por ĝin ellasi.
*Aŭtismo.
*Mensa handikapo, en kiu persono ne distigas ''mi'' de ''vi''; kiam li nomas sin mem "vi".
*Ĉiu tendenso juĝi kaj kategorii homojn kiel "blanka/nigra", supera/malsupera, ktp.
:
Jen tio, kio povas helpi konstrui sian Mion, kaj tiel sian Mi-senson:
*Revivi fundamentajn spertojn de la tuŝ-senso, kiuj kondukas al distigo inter ''vi'' kaj ''mi''.
*Trajni kritik-kapablon kaj memkritikon.
*Ekzercoj en kiuj oni pripensas pri siaj pasintaj agoj.
*Arta esprimo kiel teatro ebligas ekhavi rolojn kaj poste forlasi ilin.
*Renkonto kun besto devigas uzi sian Mi por havi povon sur la psiĥa vivo de la besto, kaj devigas trajni respekton. (Ĉar beston kiel ĉevalo oni nepre respektu, se oni volas resti bonfarta)
*Konstrui aliulemon, labori volontule.
*Jogo, meditado, centriĝo...
== Vidu ankaŭ ==
| |||