Laŭlum: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
[[Dosiero:Laŭlumo.tif.jpg|thumb|right|Li Shijun(Laŭlum) Ĉina Esperantisto]]
'''Li SHIJUN (Laŭlum)''', (ĉine: ''李士俊'' Lǐ Shìjùn; (naskiĝis la [[29-an de marto]] [[1923]], mortis la [[10-an de novembro]] [[2012]]) estasestis [[Ĉinio|ĉina]] [[ĉinaj esperantistoj|esperantisto]] kaj esperanto-verkisto, membro de la [[Akademio de Esperanto]].
 
Je la [[29-a de marto]], [[1923]], Li Shijun naskiĝis en kamparana familio de la vilaĝo Shatou (沙头村, sablejo) ĉe la bordo de Hutuo-rivero en Anguo-gubernio de [[Hebei]]-provinco, [[Ĉinio]]. En 1936 kiel lernoknabo li aŭdis, ke gestudentoj de Pekino uzis Esperanton en korespondado dum la Kultura [[Movado de 4-a de Majo]], por eviti persekuton de reakciuloj. En 1939, li akiris la broŝuron ''Esperanto en Unu Monato'' kaj komencis memlerni la internacian lingvon. En 1940 li partoprenis la Korespondan Esperanto-Lernejon por daŭrigi sian studon de EEsperanto. Ekde 1941, li partoprenis E-movadon, aranĝis E-ekspozicionekspoziciojn kaj gvidis E-kursojn. En 1950, li partoprenis la preparadon de la fondo de [[Ĉina Esperanto-Ligo]] kaj la redaktadon de la monata gazeto ''[[El Popola Ĉinio]]''. Samtempe li kontribuadis al la gazeto ''Popola Mondo''. En la sesdekaj jaroj, li fariĝis gvidanto en la traduka laboro de ''El Popola Ĉinio'', en la okdekaj jaroj, li eklaboris kiel vicĉefredaktoro de tiu gazeto. En 1983, li fariĝis membro de la [[Akademio de Esperanto]], membro de la Ŝtata Komisiono por Juĝo pri Kompetenteco de Superaj Tradukistoj kaj estro de la [[Ĉina Esperanto-Instituto]]. Ekde 1990, li ĝuasĝuis ŝtatan subvencion pro sia speciala kontribuo en ĵurnalisma laboro.
'''Li SHIJUN (Laŭlum)''' (ĉine: 李士俊 Lǐ Shìjùn; naskiĝis la [[29-an de marto]] [[1923]], mortis la [[10-an de novembro]] [[2012]]) estas ĉina esperanto-verkisto, membro de la [[Akademio de Esperanto]].
 
Li esperantigis jenajn verkojn: ''Sinjoro Dongguo'' (1962), ''La Okcidenta Ĉambro'', ''Ora Hakilo'', ''Kvin Fratoj Liu'', ''Knabino kaj Garolo'', ''Pri Popoldemokratia Diktaturo'', ''Pri Praktiko'', ''Pri Kontraŭdiroj'', ''Paroladoj ĉe la Literatura Kunsido en Yan’an'', ''Raporto pri la Kamparana Movado en Hunan'', ''Aŝma ''(1965, 1980 dua eld.), ''[[Aŭtuno en la Printempo]] ''(1980, 1981 dua eld.), ''Ŭang Guj kaj Li Ŝjangŝjang ''(1985), ''Qu Yuan ''(1987), ''[[Frosta nokto]] ''(1988), ''Elektitaj Ĉinaj Antikvaj Poemoj Ilustritaj ''(1990) ''Mirrakontoj de Liaozhai ''(1994), ''Noktomezo ''(romano, ĉefverko de Mao Dun, parte aperinta en ''El Popola Ĉinio '' kaj ''Verda Stelo ''), ''Ĉe Akvorando ''(klasika romano, 2004), ''5000 Ĉinaj Popoldiroj ''(parte aperinta en ''La Mondo ''), ''Romano pri la tri regnoj'' (Klasikaklasika romano, 2008).
Je la [[29-a de marto]], [[1923]], Li Shijun naskiĝis en kamparana familio de la vilaĝo Shatou (沙头村, sablejo) ĉe la bordo de Hutuo-rivero en Anguo-gubernio de [[Hebei]]-provinco, [[Ĉinio]]. En 1936 kiel lernoknabo li aŭdis, ke gestudentoj de Pekino uzis Esperanton en korespondado dum la Kultura [[Movado de 4-a de Majo]], por eviti persekuton de reakciuloj. En 1939, li akiris la broŝuron ''Esperanto en Unu Monato'' kaj komencis memlerni la internacian lingvon. En 1940 li partoprenis la Korespondan Esperanto-Lernejon por daŭrigi sian studon de E. Ekde 1941, li partoprenis E-movadon, aranĝis E-ekspozicion kaj gvidis E-kursojn. En 1950, li partoprenis la preparadon de la fondo de Ĉina Esperanto-Ligo kaj la redaktadon de la monata gazeto ''[[El Popola Ĉinio]]''. Samtempe li kontribuadis al la gazeto ''Popola Mondo''. En la sesdekaj jaroj, li fariĝis gvidanto en la traduka laboro de ''El Popola Ĉinio'', en la okdekaj jaroj, li eklaboris kiel vicĉefredaktoro de tiu gazeto. En 1983, li fariĝis membro de la [[Akademio de Esperanto]], membro de la Ŝtata Komisiono por Juĝo pri Kompetenteco de Superaj Tradukistoj kaj estro de la [[Ĉina Esperanto-Instituto]]. Ekde 1990, li ĝuas ŝtatan subvencion pro sia speciala kontribuo en ĵurnalisma laboro.
 
Li esperantigis jenajn verkojn: ''Sinjoro Dongguo'' (1962), ''La Okcidenta Ĉambro'', ''Ora Hakilo'', ''Kvin Fratoj Liu'', ''Knabino kaj Garolo'', ''Pri Popoldemokratia Diktaturo'', ''Pri Praktiko'', ''Pri Kontraŭdiroj'', ''Paroladoj ĉe la Literatura Kunsido en Yan’an'', ''Raporto pri la Kamparana Movado en Hunan'', ''Aŝma ''(1965, 1980 dua eld.), ''[[Aŭtuno en la Printempo]] ''(1980, 1981 dua eld.), ''Ŭang Guj kaj Li Ŝjangŝjang ''(1985), ''Qu Yuan ''(1987), ''[[Frosta nokto]] ''(1988), ''Elektitaj Ĉinaj Antikvaj Poemoj Ilustritaj ''(1990) ''Mirrakontoj de Liaozhai ''(1994), ''Noktomezo ''(romano, ĉefverko de Mao Dun, parte aperinta en ''El Popola Ĉinio '' kaj ''Verda Stelo ''), ''Ĉe Akvorando ''(klasika romano, 2004), ''5000 Ĉinaj Popoldiroj ''(parte aperinta en ''La Mondo ''), ''Romano pri la tri regnoj'' (Klasika romano, 2008).
 
Li tradukis aŭ poluris kune kun aliaj la verkojn ''Ĉina Antologio ''(en tri volumoj), ''Noveloj de Lusin'', ''Montara Vilaĝo'', ''Ruĝdoma Sonĝo ''(Klasika romano, 1996), ''La Familio ''(1998), ''Noveloj el Antikva Ĉinio ''(1999).
 
Li verkis ''Lernolibro de Esperanto ''(1949), ''222 Simplaj Versaĵoj por Komencantoj ''(1994), ''Pri la Traduka Arto de Esperanto '' (kurso, 1997), ''250 Rakontoj pri Afanti '' (en versoj, parte aperis en ''El Popola Ĉinio '') kaj ''Penseo'', poemojn, novelojn, dramojn, eseojn kaj recenzojn, kiuj aperis en diversaj gazetoj.
 
Li kompilis ''Nova Vortaro Esperanto-Ĉina '' (kune kun aliaj, 1959), ''Esperanta Konversacio '' (1964), ''Gvidlibro de Esperanta Konversacio '' (2001), ''Esperanto-Kurso por Memlernado '' (1984), ''Unua Ŝtupo de Esperanto '' (1983), ''Nova Kurso de Esperanto ''(1986), ''Esperanto-Ĉina Vortaro '' (kune kun aliaj, 1990), ''100 Jaroj de Esperanto en Ĉinio '' (kune kun aliaj, 1999), ''Esperanta Antologio ''(kune kun aliaj, 1988), ''Esperanta Vorareto por Lernantoj '' (parte aperinta en ''La Movado'', 2002-2003).
 
==VERKOJ DEVerkoj LIde SHIJUNLi ( LAŬLUMShijun (Laŭlum) ==
 
=== Verkoj :esperantigitaj: ===
 
# ''Pri Popoldemokratia Diktaturo '' ( de Mao Zedong, 1961)
# ''Pri Praktiko '' ( de Mao Zedong 1961)
# ''Paroladoj ĉe la Literatura Kunsido en Yan’an '' (de Mao Zedong, 1962)
# ''Sinjoro Dongguo '' (bildrakonto, 1962)
# ''Pri Kontraŭdiroj '' (1964)
# ''La Okcidenta Ĉambro '' (bildrakonto, 1964)
# ''Ora Hakilo '' (bildrakonto, 1964)
# ''Kvin Fratoj Liu '' (bildrakonto, 1964)
# ''Knabino kaj Garolo '' (bildrakonto en versoj, 1965)
# ''Raporto pri la Kamparana Movado en Hunan '' (de Mao Zedong, 1965)
# ''Aŝma '' (Epopeo de Sanioj, 1965, dua eld. 1980)
# ''[[Aŭtuno en la printempo]] '' (romano de Bakin, unua eld. 1980, dua eld.1981)
# ''Ŭang Guj kaj Li Ŝjangŝjang '' (epopeo de Li Ji, 1985)
# ''Qu Yuan '' (historia dramo de Guo Moruo, 1987)
# ''[[Frosta nokto]] '' (Romanoromano de Bakin, 1988)
# ''Elektitaj Ĉinaj Antikvaj Poemoj Ilustritaj '' (1990)
# ''Mirrakontoj de Liaozhai '' (elektita novelaro de [[Pu Songling]], 1994)
# ''Noktomezo '' (romano, ĉefverko de Mao Dun, parte aperinta en ''El Popola Ĉinio'', ''Krestomatio de Esperanto '' kaj ''Verda Stelo '')
# ''[[Ĉe akvorando]]'' (klasika romano eldonita en 2004)
# ''5000 Ĉinaj Popoldiroj '' (parte aperinta en ''La Mondo '').
 
=== Verkoj esperantigitaj, poluritaj de Laŭlum: ===
# ''Ĉina Antologio '' (en tri volumoj, parte tradukitaj kaj poluritaj)
# ''Noveloj de Lusin '' (parte tradukita.)
# ''Montara Vilaĝo '' (polurita)
# ''Ruĝdoma Sonĝo '' (polurita, 1996)
# ''La Familio '' (polurita, 1998)
# ''Noveloj el Antikva Ĉinio ''(1999, (parte tradukita kaj polurita, 1999).
 
=== Libroj verkitaj aŭ kompilitaj ===
# ''Lernolibro de Esperanto '' (1949)
# ''222 Simplaj Versaĵoj por Komencantoj '' (1994)
# ''Pri la Traduka Arto de Esperanto '' (kursolibro en Esperanto, 1997)
# ''250 Rakontoj pri Afanti '' (en versoj, parte aperis en ''El Popola Ĉinio '' kaj ''Penseo '')
# ''Nova Vortaro Esperanto-Ĉina '' (kune kun aliaj, 1959)
# ''Esperanta Konversacio '' (1964)
# ''Gvidlibro de Esperanta Konversacio '' (2001)
# ''Esperanto-Kurso por Memlernado '' (1984)
# ''Unua Ŝtupo de Esperanto '' (1983)
# ''Nova Kurso de Esperanto '' (1986)
# ''Esperanto-Ĉina Vortaro '' (kune kun aliaj, 1990)
# ''100 Jaroj de Esperanto en Ĉinio '' (kune kun aliaj, 1999)
# ''Esperanta Vortareto por Lernantoj '' (parte aperinta en ''La Movado '', 2002-2004).
 
== Eksteraj ligoj ==
==Ekstera ligo==
*[http://search.obvsg.at/primo_library/libweb/action/search.do?dscnt=0&scp.scps=scope%3A(ONB_aleph_esperanto)&tab=onb_sondersammlungen&mode=Basic&vl(freeText0)=laulum&vid=ONB&fn=search Verkoj de kaj pri Laŭlum] en la [http://www.onb.ac.at/sammlungen/plansprachen/eo/index.htm Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo]
 
{{vivtempo|1923|2012|Laulum}}
 
[[Kategorio:Akademio de Esperanto]]
[[Kategorio:Ĉinaj esperantistoj]]