Lingvoj de oïl: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 5:
La esprimo estis aŭdebla jam en la [[13-a jarcento]] dank'al [[Dante Alighieri]], kiu nome diferencigis lingvaron depende de la vorto por «jes»: ''oïl'' ("ojl" por norda gaŭlio), ''oc'' ("ok" en suda gaŭlio) kaj ''si'' ("si" en Italio).
 
La [[franca lingvo]], nun ĉefa kaj oficiala lingvo de la tuta areo devenas de tiu lingvaro. Sed aliaj lingvoj vivtenas sin ie kaj tie kiel la burgunda-morvanda, ŝampanja, franĉ-kontea, [[Galoa lingvo|galoa]], lorena, majena, [[normanda lingvo|normanda]], [[pikarda lingvo|pikarda]], puatua, santonĵa, [[valona lingvo|valona]], kiu posedas pli malpli fiksan alfabeton. Oni ankaŭ nomas tiun lingvaron norda [[malnovfranca lingvo]], kiukio estas laŭ aliaj troa, ĉar iliaopinie la franca estis unu el la lingvoj de ''oïl'', kiu estis agnoskita de la ŝtato kaj preferita al la aliaj.
 
[[Kategorio: {{paĝonomo}}| ]]