Audrey Childs-Mee: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e + ligilo al lernolibro
JagRoBot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto forigis superfluajn nomigojn de ligiloj
Linio 1:
'''Audrey CHILDS-MEE''' ([[1926]] - mortis pro kancero la [[16-a de majo|16-an de majo]] [[1990]] en [[Kibworth]], [[Leicester]], [[Anglio]]) estis unu el la plej amataj kaj influaj pedagogoj de la Esperanto-movado.
 
Jam talenta lingvoinstruisto, Audrey C. E. Childs-Mee eklernis Esperanton en [[1962]] kaj rapide entuziasmiĝis. Post deko da jaroj, en [[1973]], ŝi translokiĝis kun sia edzo [[Lawrence Mee|Lawrence Mee]] al [[Roterdamo]] por posteniĝi en la [[Centra Oficejo de UEA]]. Dum pluraj jaroj ŝi redaktis la Jarlibron kaj valore kontribuis al la funkciado de la oficejo. Poste ŝi daŭre loĝis en Roterdamo kaj ofte venis por volontule labori.
La instruado de Esperanto okupis pli kaj pli centran lokon en ŝia vivo. La Ĉe-metodon ŝi revivigis kaj adaptis al modernaj kondiĉoj, verkante gravan metodologion (''La baza kurso en Esperanto'', [[1978]]) kaj la furore sukcesan ''[[Saluton! Esperanto aŭtodidakte]]'' ([[1983]]), kies kvin eldonoj jam ludas signifan normdonan rolon tra la mondo. En siaj seminarioj por Ĉe-instruistoj, organizitaj kun [[Internacia Esperanto-Instituto]], ŝi insistis pri plej altaj lingvo- kaj instru-niveloj. En la lastaj jaroj ŝi ofte vojaĝis, i.a. al [[Aŭstralio]], [[Pollando]], [[Usono]], [[Francio]] kaj [[Bulgario]], transdonante sian entuziasmon kaj fakan scion. En [[1988]] ŝi estis elektita kiel ĝenerala sekretario de Internacia Ligo de Esperantistaj Instruistoj ([[ILEI]]).