Charles-Maurice de Talleyrand: Malsamoj inter versioj

}}

'''Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord''', Duko de Talleyrand, Princo de Bénévent, naskita la [[2-an de februaro]] [[1754]] en [[Parizo]], mortinta la [[17-an de majo]] [[1838]] same en Parizo, estis [[Francio|franca]] [[kleriko]] kaj [[diplomato]]. Li efikis en la tempoj de (kaj parte por)

 

Li estis neamata de sia patrino, kaj tio ĉiam suferigis lin. Dum infanaĝo akcidento kaŭzita de lia vartistino igis lin dumvive lama, kaj devigata surhavi specialan boton. Pro tio ke li ne povis fari militistan karieron lia familio trudis lin iĝi pastro, kvankam li tute ne havis emon al tio. Li la tutan vivon havis plurajn amorantinojn. Li fariĝis episkopo, sed dum la Franca revolucio, li elektis aniĝi al la [[Konstitucia pastraro]] (kiu ĵuris fidelecon al la respubliko kaj al la [[Civila Konstitucio de la Pastraro]], kaj estis kondamnita de la [[Papo]]) kaj solenis kiel konstitucia episkopo la ''Festo de Federacio'' la 14-an de julio 1790. Poste li entute eksiĝis de la eklezia stato. Li estis epikuristo kaj rafinita homo.