Audrey Childs-Mee: Malsamoj inter versioj

La instruado de Esperanto okupis pli kaj pli centran lokon en ŝia vivo. La Ĉe-metodon ŝi revivigis kaj adaptis al modernaj kondiĉoj, verkante gravan metodologion (''La baza kurso en Esperanto'', [[1978]]) kaj la furore sukcesan ''Saluton! Esperanto aŭtodidakte'' ([[1983]]), kies kvin eldonoj jam ludas signifan normdonan rolon tra la mondo. En siaj seminarioj por Ĉe-instruistoj, organizitaj kun [[Internacia Esperanto-Instituto]], ŝi insistis pri plej altaj lingvo- kaj instrunivelojinstru-niveloj. En la lastaj jaroj ŝi ofte vojaĝis, i.a. al [[Aŭstralio]], [[Pollando]], [[Usono]], [[Francio]] kaj [[Bulgario]], transdonante sian entuziasmon kaj fakan scion. En [[1988]] ŝi estis elektita kiel ĝenerala sekretario de Internacia Ligo de Esperantistaj Instruistoj ([[ILEI]]).

Inter ŝiaj multaj interesoj troviĝis dum pluraj jaroj [[EspermensaEspermenso]], movada branĉo de la asocio por altinteligentuloj. Ŝi okupiĝis ankaŭ pri infana literaturo, aŭtorante ''La geknaboj de Greziljono'' ([[1981]]) kaj verkante recenzojn por diversaj revuoj. Ankoraŭ neeldonita estas ŝia traduko de aŭstralia klasikaĵo, ''La magia pudingo''.