Santos: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e r2.7.1) (robota aldono de: fa:سانتوس |
Frglz (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 58:
== Esperanto en Santos ==
Tie estis [[volapuk]]a grupo en fino de [[19-a jarcento]] kaj eble la volapukistoj interesiĝis pri [[Esperanto]] tiam.{{citon}} Jam en [[1897]] la revuo ,[[Lingvo Internacia]] havis unu abonanton en [[Santos]], nome [[Francisco Portuense Machado Reis]].{{citon}} [[Centro Esperantista de Santos]] (Esperantisma Centro de Santos) estis fondita la 30-an de Januaro [[1934]]; ĝiaj fondintoj estis grupo da esperantistoj kaj simpatiantoj de [[Esperanto]]. La unua estraro estis: [[Nelson Rangel]], [[Gervasio Bonavides]], [[Gil Rodrigues]], [[José Maria de Araújo Costa]], [[Pedro A. Angerami]] kaj [[Lauro Jorge de Oliveira]]. Ĝi ne havis propran sidejon kaj [[Lauro Jorge de Oliveira]] gvidis [[kurso]]n kie eblis.{{citon}} Jorge de Oliveira, dum multaj jaroj, estis la sola [[delegito de UEA]] en Santos.{{citon}}
Poste, [[Francisco Almada]] kaj sia edzino [[Marija Pozder Almada]] estis la ĉefaj roluloj de la movado en Santos. Tiutempe, lernis la lingvon [[Carlos Augusto Siqueira da Cunha]], kiu poste aktivis en la landa movado kaj [[Antonio Manuel de Carvalho]], posta [[urbestro]] de Santos. Pro manko de membroj kaj kunlaborantoj Centro Esperantista de Santos ĉesis ekzisti en la jaro [[1990]], kiam forpasis Francisco de Souza Almada.▼
Komence de la [[2000-aj jaroj]], Esperanto-movado re-ek-aperis: [[Roberto Batista]] eklernis la lingvon ĉe S-ino Marija P. Almada kune de aliaj, dum [[Emilio C. Vaz Cid]] denove movadumis.▼
▲Poste, [[Francisco Almada]] kaj sia edzino [[Marija Pozder Almada]] estis la ĉefaj roluloj de la movado en Santos.{{citon}} Tiutempe, lernis la lingvon [[Carlos Augusto Siqueira da Cunha]], kiu poste aktivis en la landa movado kaj [[Antonio Manuel de Carvalho]], posta [[urbestro]] de Santos. Pro manko de membroj kaj kunlaborantoj Centro Esperantista de Santos ĉesis ekzisti en la jaro [[1990]], kiam forpasis Francisco de Souza Almada.{{citon}}
▲Komence de la [[2000-aj jaroj]], Esperanto-movado re-ek-aperis: [[Roberto Batista]] eklernis la lingvon ĉe S-ino Marija P. Almada kune de aliaj, dum [[Emilio C. Vaz Cid]] denove movadumis.{{citon}}
=== [[ZEO]]j en Santos ===
En [[1977]] estis nomata Praça Esperanto (“Placo Esperanto”) en iom fora [[kvartalo]] de Santos kaj estis starigita [[busto]] de [[Zamenhof]] en Placo João Barbalho – kvartalo Pompéia.{{citon}} La piedestalon de la busto de Zamenhof donacis la tiama urbestro Manuel Antonio Carvalho, iama lernanto de Francisco de Souza Almada.{{citon}} Ĉe la inaŭguro de la busto, la festparoladon faris [[Athié Jorge Cury]], federacia deputito, kiu ĉiam apogis Esperanton.{{citon}}
== Referencoj ==
<references />
== Eksteraj ligiloj ==
| |||