Kameoka: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
|||
Linio 141:
* '''Maruyama Ōkyo''' - la fama [[pentristo]] el 18-a jc (vidu sube lian bild-galerion)
* '''Masashi Satō''' - ano de muzik-bando [[Quruli]]
* '''Baigan Ishida''' ([[1685]] - [[1744]]) - fondinto de la japana religia movado [[Shingaku]] (t.e. [[
* '''Araga Tomoko''' - dufoje mond-ĉampiono de [[karateo]] ([[2004]], [[2006]])
Linio 186:
==Esperanto en la [[Oomoto]]-movado==
[[Dosiero:Onisaburo Deguchi 2.jpg|thumb|Deguĉi Onisaburo]]
[[Esperanto]] fariĝis tre populara en [[Japanio]] en la komenciĝo de la [[1900]]-aj jaroj. [[Deguĉi Onisaburo]] (vidu la apudan foton) akceptis Esperanton ĉar ĝi estis ebleco forigi la lingvan izolitecon de Japanio. Komence la ideoj de [[KITA Ikki]] pri Esperanto kiel komunikilo en orientazia [[japana imperio]] eble estis la plej granda fonto de inspiro. La grupo ĉirkaŭ la fondintino [[Nao]] ne havis intereson pri internaciaj kontaktoj. Esperanto do ne havis larĝan subtenon en [[Oomoto]] ĝis la alveno de la [[Bahaa Kredo|bahaanaj]] vojaĝantaj instruistoj [[1922]]-[[1923|23]], kiam '''Onisaburo''' havis fortan decidpovon. Pro la influo de la [[Bahaa Kredo]], Onisaburo opiniis ke la [[Oriento]] devus kontribui per spiritualismo kaj la [[Okcidento]] per materia progreso en la mondo. La ilo por tiu ĉi interŝanĝo estis [[Esperanto]]. Inter la granda nombro da intelektuloj, kiuj aliĝis al Oomoto, la intereso pri Esperanto rapide kreskis. En [[1923]] oni komencis intensan laboron organizi Esperanto-kursojn por Oomotoanoj.
La unua kurso okazis en [[1923]] en [[Ayabe]].
La kursoj bone progresis, ĉar pro la terura tertremo en [[Tokio]], la [[Universitato de Tokio]] devis resti fermita dum pluraj monatoj kaj kelkaj studentoj povis uzi tiun tempon por instrui Esperanton. Oomoto organizis Esperanto-kursojn por siaj membroj [[1923]] - [[1935]] kaj denove ekde [[1948]].
Linio 199:
Oomoto fondiĝis en [[1892]] de malriĉa kamparanino [[Deguĉi Nao]]. La "spiritaj gvidantoj" de la movado ĉiam estas virinoj. Ekde [[1901]] la kvina spirita gvidantino [[Deguĉi Kurenai]] estras la movadon. Inter [[1900]] kaj [[1948]] tamen ankaŭ unu viro havis gravan postenon. Tiu estis la edzo de la dua gvidantino, [[Deguĉi Onisaburo]], kiu eksciis pri [[Esperanto]] kaj enkondukis la lingvon en Oomoto. En [[1924]] Oomoto komencis eldoni librojn kaj revuojn en Esperanto kaj, de [[1925]] ĝis [[1933]], ĝi ankaŭ havis misiejon en [[Parizo]]. De tiu loko misiistoj vojaĝis en [[Eŭropo]] por propagandi la kredon, ke Deguĉi Onisaburo estas [[Majtrejo]] aŭ [[Kristo]], kiu unuigos la mondon.
Komence la [[japanio|japana]] [[registaro]] sendis soldatojn por detrui la [[templo]]n de
Dum la periodo [[1935]] - [[1942]] Oomoto travivis severajn [[persekuto]]jn en Japanio, kaj tute ne rajtis agadi.
Tamen [[J. Major]] [[en 1933]] por [[Enciklopedio de Esperanto]] miskonsideris la persekuton "afero de pasinteco". Ekde [[1950]] Oomoto denove eldonas sian revuon en Esperanto.
| |||