Teĝo: Malsamoj inter versioj

La [[alkoholo|alkohol]]enhavo varias inter 6 kaj 11 Vol.-%. La sukcenkoloran trinkaĵon oni faras en Etiopio por privata konsumado, sed ekzistas ankaŭ multaj specialaj trinkejoj, nome la ''Tej bets'' (amhare por "teĝejo"), kie la homoj trinkas la refreŝigan trinkaĵon el vitravitraj balonoj (amhare ''Berele'').

Laŭ ĝenerala opinio tio estas legendo, kiu ricevis sian skriban formon nur ĉirk. 1400 en la verko ''Honoro de la Reĝoj'' ([[Kebra Negest]]). En 980 a.K. la reĝino vojaĝis al [[Jerusalemo]] plenpakita kun donacoj akorde al la grandeco kaj pompeco de sia regno, kaj ŝi parolis tie kun reĝo [[Salomono]]. Ili kune trinkis la de ŝi kunportitan teĝon kaj kune iligeneris [[Menelik la 1-a|Meneliko]]n, kiu fariĝis la unua reĝo de Etiopio.

La popolo sur la altebenaĵo de Abisinujo trinkis kaj trinkas ankorau hodiaŭ pli ofte pro la plej malalta prezo [[Talla]]- bieron el [[milio]].

La vorto ''tej'' ekzistas krom en la amhara ankaŭ en la [[kuŝidaj lingvoj|kuŝidaj]] kaj [[semida lingvaro|semida]]j lingvoj de Etiopio. La termino ekzemple similesimilas enal la [[volana lingvo|volana]] kiel''Tajay'', kaj la [[cvaja lingvo|cvaja]] ''Teje'' aŭ enkaj la [[harara]] ''Tajji''. La originovorto verŝajne venis el laestas prasemida.

Mienkolektado apartenas al unu el la plej fruaj formoj de arbarmastrumado. La homoj pendigas cilindroformajn nestojn por la naturaj abelsvarmoj. cilindroformajnLa nestojn,gastiganto ofte estas molajn trunkojntrunkoj de la tropika arbo ''Cordia africana'' en arbegoj. Tiaj lignaj kavoj estas enloĝataj de sovaĝaj abeloj. La abeloj estas tre agresemaj, do la rikolto danĝera kaj pro tio la laboro proestas tio prestiĝdona. En la suda kaj okcidenta partoj de Etiopio la averaĝa rikolto por abelpopolo estas 4 ĝis 9 kilogramoj da mielo. La plej rikoltriĉa regiono estas [[Gojjam]]. En la abesina altebenaĵo la abeloj ne estas tiom produktivaj kaj la rikolto estas malmulta.

La kromprodukto amasiĝantaestas [[abelvakso]]kiu estas transportata al entrepreno en [[Adis-Abebo]]. Tiu entrepreno prilaboras la vakson por la eksportado.<ref>Tessega Belie: [http://mahider.ilri.org/handle/10568/721 ''Honeybee production and marketing systems, constraints and opportunities in Burie District of Amhara Region, Ethiopia.''] Bahir Dar University, Bahar Dar (Äthiopien), Majo 2009, S. 17, 21</ref>

Ekzistas multaj receptoj, kiuj varias laŭ kvanto kaj tempoj. Tradicia recepto estas: En granda ligna barelo oni enmetas unu parton da mielo kaj kvin partojpartojn da akvo. Plenigu la botelon nur ĝis tri kvaronoj, kovru ĝin per tuko. Dum la fermentado oni kolektigas vakson kaj malpuraĵojn je la surfaco, ĉitage oni devas forpreni tion. Intertempe dispecigu kelkajn kilogramojn da sekigita [[ramno|ramnaj]] branĉoj kaj kuiru ilin en akvo. Tiel longe kiel la mielakvo ankoraŭ estas dolĉa aldonu la kuiritan ramnon. Ĉiutage forprenu la malpuraxojn el sur la surfaco. Post la fermentado eblas postdolĉigi la fluaĵon kun mielo. La tuta proceso daŭras ĉirk. 15 tagojn.<ref>Reinhard Fichtl kaj Admasu Adi: ''Honeybee Flora of Ethiopia.'' Markgraf Verlag, Weikersheim 1994, S.419</ref> <ref>Haberland, S.173.</ref>