Marteno Lutero: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 79:
=== Lutero kaj la judoj ===
La rifuzo de [[judismo]] la fare de Luther ekestis nur iom post iom. En sia traktaĵo ''Ke Jesuo estas denaska judo'' (1523) li akcentas, ke Jesuo devenis el la Dia popolo, li malpermesis perforton kontraŭ judoj kaj rigardis ilian socian izolon kiel baro, „plibonigi“ ilin, tio signifas, konverti ilin al la „vera kredo“. Li supozis, ke post okazinta reformado de la eklezio judojn li povas pli bone konverti al kristanismo.
Post kiam li estis en tio senrevigita kaj estis travivinta misiosukcesojn de judoj al protestantoj, li ŝanĝiĝis al judomalamiko. En siaj malfruaj traktaĵoj ''Brief wider die Sabbather an einen guten Freund'' [Letero kontraŭ la sabatanoj al bona amiko] (1538), ''Von den Jüden und jren Lügen'' [Pri la judoj kaj iliaj mensogoj] (1543) kaj ''Pri Ŝemhamforaŝo kaj pri la gento de Kristo'' (1544) li deklaris la judojn al plej malica amiko de la kristanismo kaj referencis pri tio ankaŭ – ĉu prave aŭ ne, estas disputata – kontraŭjudajn eldirojn de la [[Nova Testamento]]. En 1543 li skribis:<ref>vidu ankaŭ Thorsten Ehrke: [http://www.kulturrat.de/dokumente/puk/puk2009/puk02-09.pdf ''Schluss mit der Luther-Apologie''] (PDF; 4,5 MB); en: ''Politik und Kultur. Zeitung des Deutschen Kulturrates'', eldono marton/aprilon 2009 de la Germana Kulturkonsilantaro, p. 37</ref>
== Post morto ==
| |||