Friedrich Ludwig Schröder: Malsamoj inter versioj

'''Friedrich Ludwig Schröder''' (* 3-an de Novembro [[1744]] en [[Schwerin]]; † 3-an de [[Septembro]] [[1816]] en [[Rellingen]]) estis germana [[aktoro]], teatra direktoro kaj [[dramaturgo]].

Kiel reformisto de [[framasonismo]], li establis privatan ritan laboron, nomigita "Schrödinger Dersche" aŭ "speco de instrukcio" kiu ankoraŭ hodiaŭ por multaj gastigas - subtenas -subteniĝas eĉ ekster Germanio.

Baldaŭ post lia naskiĝo, lia patrino, Sophie Charlotte Bierreichel (1714-1792), apartigita de sia edzo, kaj, aliĝanta al teatrotrupo, travojaĝis kun sukceso en [[Pollando]] kaj [[Rusio]]. Poste ŝi geedziĝis kun Konrad Ernst Ackermann kaj ekaperis kun sia firmao en multaj germanaj grandurboj, finfine ekloĝante en [[Hamburgo]]. Juna Schröder frue montris konsiderindan talenton, sed lia infanaĝo estis tiel malfeliĉa fare de lia duonpatro ke li forkuris de hejme kaj klinis laal komerconkomerco fare de ŝuisto.

Li realiĝis al siaj gepatroj, aliflanke, en 1759, kaj iĝis aktoro. En 1764 li prezentiĝis kun la Ackermann-firmao en Hamburgo, ludante komediopartojn; sed li baldaŭ interŝanĝis por la tragediaj roloj en kiuj li iĝis fama. Tiuj inkludis [[Hamleto]], [[Reĝo Lear]] kaj Filipon en Schiller Don Karolo de Schiller.

Post la morto de Ackermann en 1771, Schröder kaj lia patrino prenis la direktadon de la Hamburga teatro, kaj li komencis skribi prezentaĵojn, plejparte adaptiĝojn de la angloj, faranteatingante sian unuan sukceson kunper la [[komedio]] ''Die Arglistige''. En [[1780]] li forlasis Hamburgon, kaj post turneo kun sia edzino, Anna Christina Hart, iama lernanto, akceptis engaĝiĝon ĉe la Tribunalo-Teatro en [[Vieno]]. En 1785 Schröder denove transprenis la Hamburgo-administradon kaj kondukis la teatron kunper konsiderinda kapablo ĝis sia emeritiĝo en [[1798]]. La Hamburgo-teatro denove kadukiĝis, la majstro estis ree alvokita por kunlabori en ĝia rehonorigo, kaj en 1811 li revenis al administrado dum unu jaro.

Kiel aktoro Schröder estis la unua se temas pri foririforiro de la afektita stilo de iamaj tragediistoj; kiel administranto li levis la normon de ludoj prezentita kaj unua alportis [[Shakespeare]] antaŭ la germana publiko. ''Dramatische Werke'' (teatraĵoj) de Schröder, kun enkonduko de Tieck, estis publikigita en kvar volumoj ( [[Berlino]], 1831).