Kiel registrite je 23:58, 12 mar. 2013 redakti Addbot (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 193 405 redaktoj e Roboto: Forigo de 34 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q202691) ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 18:26, 2 maj. 2013 redakti malfari Moldur (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 54 309 redaktoj eNeniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 3: La vorto venas el la latina vorto ''dux'', „gvidanto”. Ĝia historio reiras al tiu epoko, kiam Venecio ŝajne estis vazalo de la Bizanca imperio. La institucio de la doĝo elformiĝis en la [[8-a jarcento]]. Laŭ la tradicio, la unua doĝo estis [[Paolo Lucio Anafesto]], elektita en [[697]]. Dum la [[8-a jarcento\|8-a]]-[[12-a jarcento\|12-a]] jarcentoj, la doĝo havis larĝan potencon kaj la [[titolo]] ne estis heredebla, ĉiu provo ~~fisaskis~~fiaskis, kiu volis heredigi la titolon. Ekde la [[12-a jarcento]], la [[aristokrataro]] limigis rajtojn de la doĝo, fondis novajn instituciojn, kiuj transprenis multajn regadajn taskojn. La enoficiĝanta doĝo devis ĵurdeklari, kio malpliigis lian regpovon. Samtempe oni decidis pri kondiĉoj por la titolo. Oni elektis la doĝon por tuta vivo el la gvidantaj veneciaj familioj. En la [[15-a jarcento]], la doĝo estis tiu [[duko]], kiu devis obei al la leĝoj. La lasta doĝo [[Ludovico Manin]] estis senpotencigita en [[1797]], kiam [[Napoleono]] konkeris Nord-[[Italio]]n.

Doĝo: Malsamoj inter versioj