La Divina Commedia: Malsamoj inter versioj

'''La Dia Komedio''' ([[itale]]: '''''La Divina Commedia''''' {{Prononco|La Di'''vi'''na Kom'''me'''dia}}) estas poemo de 14 mil versoj verkita de [[Dante Alighieri]] en la [[toskana lingvo]], de kiu fontas la moderna [[itala lingvo]]. Ĝi estas krio kontraŭ la morala aĉeco de la mondo, kaj priskribas vojaĝon tra la [[postmorto|postmorta]] mondo de [[infero]], [[purgatorio]] kaj [[paradizo]], kiujn Danto loĝigis per homoj kristanaj kaj paganaj, historiaj kaj samtempaj. Li eĉ metis samtempan papon ([[Papo Nikolao la 3-a|Nikolao la 3-a]]) en inferon (kun multaj aliaj klerikoj) kaj idolanon ([[Katono]]) en purgatorion. Verkite en ekzilo, la poemo havas multe de vortoj malmolaj por [[Florenco]],

Kvankam plena de konjekto kaj interpretebla kiel alegorio, la priskribo de la postmorta mondo estas bazita sur la plej bona scio de lia tempo. Laŭ Danto, [[infero]] estas sub la tero, [[purgatorio]] estas montego en tiu, kiun ni nomas la [[Suda duontero]], precize [[antipodo|kontraŭpoluse]] de [[Jerusalemo]], kaj [[paradizo]] estas la mondo inter la [[Luno]] kaj [[Dio]] mem, kiu staras ekster la universo, ekster spaco kaj tempo. Kiel Danto konfesas, multe de paradizo estas super la priskriba povo de lingvo.