Jekaterina Daŝkova: Malsamoj inter versioj

LiŜi naskiĝis en la influhava Voroncov-familio, edziniĝis en [[1759]] al princo [[Miĥail Ivanoviĉ Daŝkov]]. Post kiam edzo de Katerina - kiel [[Petro la 3-a]] - surtroniĝis (la [[5-an de januaro]] [[1762]]), Daŝkova aliĝis al komplota grupo, kiu volis detronigi lanovanla novan caron kaj surtronigi ties filon kaj igi regento Katerina. Li partoprenis poste eĉ en la puĉo mem ([[28-an de junio]] [[1762]]), kiu surtronigis Katerina.

Kvankam ŝi politike apogis la carinon, ŝian influon neglektis influo de [[Grigorij Orlov]], amato de la carino, pli frua amato de Daŝkova. TioTiu malgraviĝo damaĝis la junan princinon, Daŝkova tiel forlasis Rusion en aŭtuno de 1762 kaj revenis nur en majo de 1779 (aŭ en 1782) por antaŭhelpi karieron de ŝiasia filo. Dume li travojaĝis tutan Eŭropon kaj konatiĝis kun eminentuloj de la franca klerismo, partoprenis en kulturaj rondoj.

Post ŝia reveno, Katerina nomumis ŝin en januarjanuaro odede 1783 gvidanto de la Sanktpeterburga Arta kaj Scienca Akademio (oni aperigis tutan verkaron de [[Miĥail Lomonosov]] en 6 volumoj). Ŝi iĝis en 1783 eĉ prezidanto de la Rusa Akademio, kies fondon iniciatis Daŝkova, por helpi uzon kaj analizon de la rusasrusa lingvo. La institucio kompilis eĉ rusan difinan vortaron, kiu klarigis 43 mil da rusaj vortoj.

Ŝia kariero finiĝis tute kun la surtroniĝo de [[Paŭlo la 1-a]] en [[1796]]. La nova caro deprenis ĉiun oficon de Daŝkova kaj malpermesis eĉ eniron en Sankt-Peterburgon. Ŝi plenumis la lastajn jaronjarojn en bieno de [[Troickoje]], sude de Moskvo, kie ŝi mastrumis kaj verkis siajn memoraĵojn.