Ĥarĉo: Malsamoj inter versioj

'''Ĥarĉo''' aŭ ''jarcha'' en hispana kaj en [[araba]], خرجة ''jarŷa'', signife "elirejo" aŭ "fino") estas komponaĵo [[poezio|de popola poezio]] de [[Al Andalus]], kiu konsistis en la fina parto de [[moaksaĥa]], el kiu ekzistas ekzemploj ekde la [[10a jarcento]] al [[11a jarcento]]. La Ĥarĉoj estas komponitaj en [[Andalus-araba lingvo|Andalus-araba parola lingvo]], aŭ en la latinida lingvo uzita de la andalusaj kristanaj araboj, foje nomita [[Mozaraba lingvo|mozaraba]]. Ili estis verkitaj de kleraj poetoj kaj arabaj kaj [[juda]]j, sed ĉefe de nobelulinoj, kiuj havis kiel modelo la latinidan tradician poezion. Ili povis kolekti ilin el la popola [[folkloro]], aŭ adapti ilin al ties metrikaj necesoj (ĉar ili devis integri ilin en la ''moaksaĥa'') aŭ komponi ilin kiel nova kreaĵo, ael partir detradiciaj moldes tradicionalesmodeloj. SuTies importanciagravo radicakonsistas enje quetio sonke eltemas documentopri másla antiguoplej queantikva sedokumento conocekonata de poesíapoezio en [[lengualatinida romancelingvo]] en [[Iberio]].