György Kristóf studis en reformita kolegio de [[Marosvásárhely]], ekde [[1889]] en [[Nagyenyed]]. La universitaton li finis en [[Koloĵvaro]] kaj [[Budapeŝto]] kaj li akiris diplomon pri hungara-latina lingvoj. Li doktoriĝis en [[1904]] perlaŭ la disertacio ''A magyar mythologia classicus eposainkban'' ([[Erdélyi Múzeum]], [[1904]]) ĉe Széchy [[Károly Széchy]]. UnueKomence li estis ĉedoma instruisto en familio de grafo ''Lónyai'' en [[Deregnyő]]. Ekde [[1903]] li estis instruisto en [[Szászváros]]. Ekde aprilo de [[1922]] li estis anstataŭanta profesoro en [[Universitato Ferdinand la 1-a Kluĵo]] de Kluĵo, prelegantapreleginto la hungaran lingvon kaj literaturon. En tiu tempo li estis la sola hungara universitata profesoro en [[Rumanio]]. Li estis [[membro]] de ''[[Magyar Irodalomtörténeti Társaság]]'', de [[Erdélyi Irodalmi Társaság]], de [[KZST]], de [[Societo Petőfi]], prezidanto de la filozofia, lingva kaj historia sekcio de [[EME]] (1925-27), organizinto de [[Károlyi Gáspár Irodalmi Társaság]] (1931). Li estis direktoro-profesoro de ''Magyar Irodalomtörténeti Intézet'' en [[Ferenc József Tudományegyetem]], en 1943-44 li estis dekano de la fakultato de filozofio. Oni pensiumis lin en [[1945]]. Li estis permanenta kunlaboranto de [[Pásztortűz]], en [[1924]] li estis la hungara redaktoro de kvarlingva revuo [[Cultura]]. Per rumana apogo li verkis rumanlingvan monografion pri [[Mór Jókai]] ([[1925]]), rumanlingvan historion de la hungara lingvo kaj literaturo ([[1934]]). Kune kun [[Árpád Bitay]] li redaktis hungarlingvan antologion pri la rumana poezio (''Műfordítások román költőkből''. Kv. 1928).
