Preĝejo de Sankta Romano (Toledo): Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 10:
La preĝejo havas tri [[navo]]jn, separitaj per [[Hufofera arko|hufoferaj arkoj]] kun ''alfiz'' (markoj) kiuj apogiĝas sur [[Pilastro|pilastroj]] kun visigotaj kaj romiaj kolonoj apuditaj kun [[kapitelo]]j reuzataj, de visigota deveno kelkakaze, distinge pro siaj korintiaj folioj.
 
Laŭlonge de la 13a jarcento oni konstruis novan [[absido]]n kaj fortan [[turo]]n (de stilo mudeĥara toleda, kun du superaj partoj kiel duobla [[sonorilturo]], modelo por aliaj toledaj turoj); krome oni realigis [[murpentraĵo]]jn je [[fresko]] en stilo [[romaniko]] kun figuroj kombinitaj kun ornamo tipe mudeĥarajmudeĥara, konsideritaj la plej sudaj en Hispanio. La freskoj estas dividitaj en du areoj separataj de enskribaĵoj kie elstaras [[tetramorfo|la kvar flugilevangeliistoj]] kaj reprezentoj de arkiepiskopoj, la sanktuloj [[Sankta Stefano|Stefano]] kaj [[Laŭrenco de Romo|Laŭrenco]], anĝeloj aŭ la [[Lasta juĝo]].
 
En la [[16a jarcento]], [[Alonso de Covarrubias]] dezajnis la absidon kun [[kupolo]] [[Plateresko|platereska]] de [[Kasona plafono|kasonoj]] en la ĉef[[kapelo]]; kaj oni kaŝis poste la pentraĵojn, pro kio oni perdis ilian konon ĝis la unua triono de la 20a jarcento kiam oni remalkovris ilin. Je la 1940-aj jaroj ili estis rekuperitaj plej eble.