Araba konkero de Armenio: Malsamoj inter versioj

La armena akceptado de la araba leĝo ege ĉagrenis la bizancanojn. La imperiestro [[Konstanto la 2-a]] sendis siajn trupojn al Armenio kun la celo altrudi la kredon de la [[Koncilio de Kalcedonio]]. Li ne havis sukcesojn pri liaj doktrinaj celoj, sed la nova prefekto de Armenio, Hamazasp, konsiderante ke la islama imposto estis tro peza, petis helpon al la imperiestro. La kalifo, sciinte tion, ordonis la amasmurdadon de 1.775 armenaj ostaĝoj tiame sub lia regado kaj preskaŭ antaŭ la militado kontraŭ la armenoj estis murdita de armenaj ribeliĝintoj en la jaro [[656]].

 

Armenio restas sub la araba regado dum ĉ. 200 jaroj, oficiale ekde la jaro [[645]]. Dum tiuj jaroj de araba regado far la [[Omeja dinastio]] kaj la [[Abazia Kalifato]], la kristanaj armenoj estis favorataj de certa politika memstareco kaj religia libereco, sed ĉiam estis konsiderataj kiel duaklasaj civitanoj. La [[Armena Apostola Eklezio|armena eklezio]], tamen, ĝuis pli da agnoskado ol ajna antaŭa regado, inkluzive de la [[Bizanca Imperio| bizanca]] kaj la [[sasanidoj|sasanida]].

La kalifo nomumis [[ostikano]]jn kiel regantoj kaj reprezentantoj de la araba imperio, kiuj multfoje estis armenoj aŭ armendevenaj. La unua ostikano, ekzemple, estis Theodorus Reshtouni. Tamen, la komandanto de la 15.000-persona armeo ĉiam estis armendevena. Lia misio estis kaj la defendado de Armenio de la eksterlandaj invadoj, kaj la helpado al la kalifo en liaj militistaj ekspedicioj. Ekzemple, la armenoj helpis la Kalifaton kontraŭ la [[ĥazaroj|ĥazaraj]] invadintoj.

[[Image:ShatteringA.png|thumb|right|400px|Erigado de la [[Abazia Kalifato]].]]

 

Dum la islama regado araboj el aliaj regionoj de la Kalifato establiĝis en Armenio. Dum la [[9-a jarcento]], ekzistis bone establita klason de arabaj emiroj, pli malpli kiel la armenaj ''naĥararoj''.