35 224
redaktoj
Addbot (diskuto | kontribuoj) e (Roboto: Forigo de 21 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q552130)) |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
||
La manifestiĝo de Dio pere de la kreaĵaro (iamaniera lia ĉeesto en la mondo) estis pli/malpli akcentita de kristanaj filozofoj kaj teologoj: unuflanke inkliniĝantoj al [[platonismo]] kaj [[novplatonismo]] kiel [[Aŭgusteno de Hipono]], [[Bonaventura]] [[Pseŭdo-Dionizo la Areopagana|Pseŭdo-Dionizo]], fasciniĝas pro la logosaj spuroj de Dio inter la kreitaro; aliflanke inkliniĝantoj al [[Aristotelo|aristotelismo]] kiel [[Alberto la Granda]] kaj [[Tomaso de Akvino]] plej akcentas la transcendon de Dio.
Sed la diskuto pri imanento de Dio en la kreaĵaro estis ĉiam varma temo en kristanismo ĉar Jesuo Kristo, konfesata de kristanoj enkarniĝo de Dio vera, iamaniere montras ian dian imanenton en la mondo. Tamen referenca punkto estis ĉiam la dogma difino [[Koncilio de Kalcedonio|kalcedonia]] ([[451]]) pri la naturo homa kaj dia de Jesuo: du naturoj, absolute realaj sed ne miksitaj. La
==Imanento ĉe kelkaj filozofoj==
|