Historio de Etiopio: Malsamoj inter versioj

En [[1930]], post la morto de la imperiestrino, '''Ras Tafari Makonnen''' estis kronita kiel imperiestro laŭ la nomo de [[Hajle Selasie]]. En [[1931]] adoptis [[konstitucio]]n kiu establis [[absolutismo|reĝimon absolutisman]] en kiu la imperiestro ricevas la tutan povon el dia rajto, kun Privata Konsilantaro kaj [[Parlamento]] [[duĉambra]] de karaktero nur konsulta integrata de Senato kaj DiputitaroDeputitaro. Por eviti la italajn postulojn, li subskribis komercajn traktaĵojn kun [[Japanio]] kaj [[Usono]] por allogi ties protekton.

Pli precize el 2-a al [[3-a de oktobro]] de [[1935]], trupoj de Italio dum reĝimo [[faŝista]] devenaj de [[Itala Eritreo|Eritreo]] [[Invado de Etiopio|invadis Etiopion]]. La ĉefurbo, [[Adis-Abebo]], estis konkerita de la italoj la [[5-a de majo]] de [[1936]]. Italio aneksigisaneksis formale Etiopion la [[9-a de majo]] de [[1936]], kaj kreis satelitan ŝtaton nome [[Itala Orienta Afriko]], kaj faris serion de politikaj kaj kulturaj reformoj, fondoj de vilaĝoj kaj konstruado de nombraj verkoj de infrastrukturo.

Post kvin jaroj, en 1941, en la kunteksto de la [[Dua Mondmilito]], la italoj estis venkitaj de la britoj, kaj estis forpelitaj el Etiopio, Eritreo kaj Somalio. Hajle Selasie rekuperis la povon, kaj aneksiigisaneksis la teritorion de Eritreo.

En [[1955]] oni adoptis konstitucian modelon pli modernan, kun agnosko de la [[Universala voĉdonrajto]], kvankam ''de facto'' pluis la absolutisma reĝimo. La unio federala kun [[Eritreo]] en [[1952]] kaj ties posta aneksiigoanekso en [[1962]] favoris la movadon de rezisto kaj sendependendismosendependismo. La problemoj dum tiu tempo devenis ne nur el interno. [[Germanio]], Francio, Britio el [[Eŭropo]], Usono kaj [[Sovetunio]] el respektivaj sintenoj dum la [[Malvarma Milito]] kaj la najbaraj [[Sudano]] kaj [[Somalio]] defiis pri [[internacia politiko]] pri la etiopa teritorio. Tio devigis la imperiestron klopodi resti ekvilibre inter ambaŭ potencoj.

La definitiva socia krizo okazis post la sekeco de la unua duono de la [[1970-aj jaroj]] kiam ĉirkaŭ 450.000 personoj mortiĝismortis pro malsatego kaj soifo en la lando. La protestoj ĝeneraliĝis: [[sindikato]]j, studantoj, opoziciantoj kaj parto de la armeo kontraŭis reĝimon [[feŭdismo|preskaŭ feŭda]] kiu ne povis respondi al necesojdenecesoj de la nova socio, kaj la imperiestro estis elpostenigita en septembro de [[1974]].