Kiel registrite je 14:58, 8 okt. 2013 redakti Giorno2 (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Patrolantoj 57 373 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 15:00, 8 okt. 2013 redakti malfari Giorno2 (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Patrolantoj 57 373 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 3: == Historio de tiaj muelejoj == La lasta isatomuelejo en [[Pferdingsleben]] funkciis ĝis 1910<ref>"Ende der blauen Phase", en: ''Die Umschau''32/1910, p. 637–638. Referenco prenita el: "Ende der blauen Phase", en: ''Spektrum der Wissenschaft'', 8/2010, ISSN 0170-2971, p. 58.</ref>. Ĉar [[Turingio]] estis centro de isata prilaborado, la konservitaj mueliloj troviĝas ĉefe tie, ekz. unu en [[Erfurto]] sur la [[Citadelo Cyriaksburg]] aŭ en Pferdingsleben. Modelo admireblas antaŭ hotelo en [[Bad Tennstedt]]. Tamen estis tiaj mueliloj ankaŭ inter la mueloloj ĉe [[Hürtz]] proksime de [[Kolonjo]]. ~~tia muelilo.~~ == Muelejoj por fabrikado de ruĝa koloro == Kvazaŭ kontraŭo al isatomuelejo ~~estas~~estis [[Rubiacoj\|rubio-muelejo]]. Tie oni produktis ruĝan koloron. La koloro estis ekstraktata el radikoj. Tiujn oni antaŭe pulvorigis en muelejoj, ekz. en [[Frankenthal]], [[Haßloch]], [[Iggelheim]], [[Mußbach (Neustadt)\|Mußbach]] kaj [[Speyer]]. La rendimenta produktaĵo pohektare estis je 60 duoblaj funtocentoj. == Eksteraj ligiloj ==

Isatomuelejo: Malsamoj inter versioj