Art Farmer: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Addbot (diskuto | kontribuoj) e Roboto: Forigo de 12 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponas per Vikidatumoj (d:q500464) |
Xqbot (diskuto | kontribuoj) e roboto: en:Art Farmer estas artikolo leginda; kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 1:
[[
'''Arthur Stewart (Art) Farmer''' (* [[21-an de aŭgusto]] [[1928]] en Council Bluffs, [[Iovao]]; † [[4-an de oktobro]] [[1999]] en [[Novjorko]]) estis [[usono|usona]] [[ĵaz]]-[[trumpetisto]], kiu ankaŭ ludis [[flugilkorno]]n same kiel flumpeton, kombinaĵo inter trumpeto kaj flugilkorno.<ref> Ĉi tiun instrumenton konstruis David Monette aparte por li.</ref>
Linio 14:
=== La jaroj en Eŭropo ===
[[
En 1966 Farmer pasigis unuafoje duonjaron en Eŭropo; li rekonis la kreskan gravecon de la eŭropa ĵazo. En 1966/67 li tenis – denove en Usono – propran ensemblon kun [[Jimmy Heath]], vojaĝis poste plurajn jarojn tra Eŭropo kaj ekloĝis finfine en 1968 en [[Vieno]], kie li kunlaboris kun la Aŭstra Radio-Orkestro. Krom ĵazmuziko li ludis barokajn kaj klasikajn [[konĉerto|trumpetkonĉertojn]], ekzemple kiel soloisto en la [[Brandenburgische Konzerte]] de [[Johann Sebastian Bach|Bach]] aŭ en la trumpetkonĉerto de [[Joseph Haydn]]. Samtempe li laboris kun la bandego de [[Kenny Clarke]] Francy Boland kaj la triopo ''Fritz Pauer Trio''. En 1994 li ricevis distingilon de la federacia lando [[Vieno]].
En Vieno li restis dek jarojn, entreprenis tamen krome diversaj koncertvojaĝojn tra Usono, prezentis je la
Ekde 1974 ĝis sia morto en la jaro 1999 li regule prezentis en la viena ĵazklubejo ''Jazzland'' – komence ofte kun variaj tieaj ensembloj kaj poste multajn jarojn kun sia propra eŭropa kvaropo (Harry Sokal sax, Fritz Pauer p, Paulo Cardoso b kaj Mario Gonzi dm). Kun ĉi tiu bando en 1981 ekestis la albumo ''Foolish Moments'' kun Pauer en 1987 en la duopo ''Azure''.
Linio 28:
Dum kiam en la frua malmolbopa fazo regis lia pli akra, preskaŭ „kokerika“ sono (Jörgensen/Wiedemann), kiu memorigis pri diversaj pli maljunaj trumpetistoj kiel [[Buck Clayton]], li faris finfine la flugilkornon sia ĉefinstrumento kaj plenumis je la fino de la 1950-aj jaroj transŝoviĝon ''al ligo de la vortaro de bibopo kun la poezio kaj senpezeco de grandaj melodiistoj je la rango de [[Lester Young]]. Li intencas „melodian, svingan kaj lirikan kvaliton“, jen Art Farmer. „Mi provas ludi la pecojn tiel, kiel kantisto kantus ilin, - bona kantistino kiel [[Billie Holiday]]“.<ref>cit. laŭ Kunzler, p. 354</ref>
== Listo de selektaj diskoj ==
<ref> Art Farmer kunlaboris kiel gastmuzikisto – ĉefe dum sia frua fazo – je sennombraj albumoj de muzikistoj kiel Manny Albam, Gene Ammons, John Benson Brooks, Clifford Brown, [[Teddy Charles]], Sonny Clark, Jimmy Cleveland, Earl Coleman, Eddie Costa, Jimmy Giuffre, Bennie kaj [[Urbie Green]], [[Milt Jackson]], Michel Legrand, [[Abbey Lincoln]], Mundell Lowe, Hal McKusick, Gil Melle, [[Oscar Pettiford]], Tony Scott, [[Mal Waldron]] kaj multaj aliaj.</ref>
* 1955: ''When Farmer Meets Gryce'' ([[Prestige Records|Prestige]]/OJC, 1954/55)
Linio 57:
<references/>
[[Kategorio:
[[Kategorio:
[[Kategorio:
[[Kategorio:
[[Kategorio:
{{LigoLeginda|en}}
|