Francisco Navarro Villoslada: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo kun 'thumb|Francisco Navarro Villoslada '''Francisco Navarro Villoslada''', (Viana (Navaro), 9-a de oktobro de ...' |
|||
Linio 5:
Li studis [[filozofio]]n kaj [[teologio]]n en la [[Universitato de Santiago de Compostela]] kaj juron en [[Komplutensa Universitato de Madrido|Madrido]]. En [[1840]] li estis redaktoro de ''La Gaceta'', kaj alta funkciulo en [[Alavo]] kaj poste en la Ministerio de Internaj Aferoj. Li estis kutima kunlaboranto de diversaj ĵurnaloj: ''El Correo Nacional'' (1838-1839), ''El Español'' (1845-1847), ''El Padre Cobos'' (1854-1855), kaj redaktoro de la ''Semanario Pintoresco'' (1846), ''El Siglo Pintoresco'' (1845-1847), ''La España'' (1848), ''El Parlamento'', ''La Fe'' kaj ''La Ilustración Católica''. En 1860 li fondis ''El Pensamiento Español'', defendanto de la katolika [[tradiciismo]]. Li suferis malliberigon de kelkaj monatoj pro artikolo per kiu li kontraŭis al [[Ruiz Zorrilla]], kiu estis ordoninta la inventaron de juveloj de la preĝejoj. Li estis deputito kaj senatano el la Tradiciisma Partio, kaj ĉirkaŭ 1871 li iĝis sekretario de la pretendento [[Karlo Maria Isidro de Burbono|''don Carlos'']].
Axutoro de romanoj de historia fono kiel ''Doña Blanca de Navarra'' (1847), ''Doña Urraca de Castilla'' (1849) kaj ''Amaya o los vascos en el siglo VIII'' (1879, kvankam jam per eroj el 1877 al 1879 en ''La Ciencia Cristiana''), la romano per kiu li famiĝis, kaj kiu elstarigas la protagonismon de la eŭskoj en la lukto kontraŭ la [[islamo]]: laŭ Navarro post la disfalo de la visigota ŝtato la eŭskoj aliĝas al la [[kristanismo]] por kontraŭi la
Famis la serio de artikoloj titolita ''Textos vivos'' publikita en ''El Pensamiento Español'', kontraŭ la universitata [[
==Verkoj==
| |||
