Preĝejo Sankta Laŭrenco (Erfurto): Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 7:
La plej malnova dokumento el la 1140-a jaro raportas, ke la [[Mainz|majenca]] administranto (vicedominus) Gilberto estis fondinto kaj konstruiginto de la preĝejo. La konsekro efektiviĝis fare de la posta ĉefepiskopo Adalberto la 2-a (1138-1141). La dokumento krome atestas sendependecon de la katedralo kaj direktan submeton al la majencanoj (ekz. rajto enoficigi la pastrajn moŝtojn).
 
Ĉefepiskopo Peter von Mainz enkorpigis la preĝejon al la malriĝiĝintamalriĉiĝinta komunumo de la [[Preĝejo de la kanonikoj aŭgustenanaj (Erfurt)|preĝejo de la kanonikoj aŭgustenanaj]], kio finiĝis post la protestantiĝo tie ekde 1523. La pastroj de la Laŭrenco-kirko ĉiam restis fidelaj al la katolika kredo kaj ilia preĝejo nur mallonge estis fermita dum la [[kamparana ribelo]] de 1525.
 
== La konstruaĵo ==
De la romanika konstruaĵo ne restis spuroj; la plej malnovaj partoj estis la kvadrata turo kaj parto de la uesta muro de la komenco de la 14-a jarcento. Konsekrado de du altaroj en 1316 povus rilati al tiu gotika alikonstruo.
 
Dum [[incendio]] en 1413 forbrulis plejparte ankaŭ la Laŭrenco-kirko. La nun komencantaj laboroj fari trian konstruaĵon je la unuanunua duononduono de la 15-a jarcento estigis la alkonstruon de norda flanka navo kaj la renovigon de la suda muro (ĉe la Anger-placon),. kiuĜi fariĝis la invitanta belaspekta flanko de la preĝejo. Oni altigis la fenestrojn super la tegmentan kornicon kaj aldonis orielojn, teĥnikotekniko unika por Erfurto en la 15-a jarcento.
 
De 1888 ĝis 1893 grandparta restaŭrado okazis, kiam oni trarompis la eostan muron kaj alkonstruis multangulan [[absido]]n. En 1925 estis aldonita [[sakristio]]. Lastpasintaj renoviĝoj estis en 1996.
 
== La komunumo ==
Apartenas al la komunumo paroĥa de Sankta Laŭrenco ankaŭ la anoj de la [[Preĝejo de Sanktaj Nikolao kaj Jakobo (Erfurt)|preĝejo de la skotojSkotoj]] kaj de la [[Preĝejo Sankta Georgo (Erfurt)|preĝejo Sankta Georgo]]. Kun ne tute 3400 membroj ĝi estas unu el la pli grandaj erfurtaj urbokernaj komunumoj.
 
== Religio kaj politiko ==
Ĉi tie estis la unua preĝejo en [[GDR]] kie okazas - jam ekde 1978 - [[ekumenismo|ekumajekumenaj]] preĝoj por la paco. De tie ĉi la oktobron 1989 ekmoviĝis la una manifestacia marŝado al la [[preĝejo Sankta Andreo (Erfurt)|preĝejo Sankta Andreo]] kontraŭe al la loka sidejo de la [[Stasi|sekreta servo]]. Tio estis la nasko de la t.n. jaŭdaj manifestacioj<ref>Evi Baumeister: ''Gang der Betroffenen. Wie die Friedensgebete in der Erfurter Lorenzkirche den 89ern Kraft gaben'' en: Thüringische Landeszeitung, de la 11-a de julio 2009</ref>
 
== Vidu ankaŭ ==