Monumento por dizertintoj (Erfurto): Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 4:
== Priskribo==
[[File:Monument deserter Erfurt-front.jpg|thumb]]
La memorigilon faris la erfurta artisto [[Thomas Nicolai]]. Ĝi konsistas el 8 metalsteleoj, el kiuj 7 tenas sin disciplineme en pozicio rekta, dum unu steleo havas individuan formon. Ĝi flankenturniĝis elviciĝonta kaj simbolas la dizertontan soldaton. Bronza tabulo surpavime havas la enskribon: "Dem unbekannten Wehrmachtsdeserteur – Den Opfern der NS-Militärjustiz – Allen die sich dem Naziregime verweigerten" (tradukite: "Por la nekonata dizertinto de Wehrmacht - por la viktimoj de nazia militara justico - por ĉiuj rifuzintojrifuzintaj obeon al la NS-reĝimo"). Krome citaĵon el la verko ''Träume'' de [[Günter Eich]], tekstantan: "Seid Sand, nicht das Öl im Getriebe der Welt." (tradukite: "Estu sablo, ne lubrikaĵo en la mekanismoj de la mondo.")<ref>Steffen Raßloff: ''Die Zitadelle Petersberg als Erinnerungsort an NS-Diktatur und Zweiten Weltkrieg''. En: Heimat Thüringen, 2-3/2005, p. 42.</ref>.
 
La artisto prenis metalrubon (iamajn hejtkaldronojn), ĉar tiaĵoj estas materialoj kun spuroj. La ŝtalo memorigas la materialbatalojn de la [[Dua mondmilito]]. La ordo de la steleoj en la formo de mallarĝa strateto montru la pasadon de vergoj kaj elvoku senton de angoro, korpremiteco, uniformeco kaj senespereco. Ĉio tiu ankoraŭ plifortiĝas per pintaj elementoj surobjekte.
Linio 24:
Ekde la unuaj paŝoj startis pridiskutado publika. Ekzemplo bona por tiu estis kvereloj surpaperigitaj en la fakgazeto ''Stadt und Geschichte''. Foje kuntrupanoj daŭre batalantoj tie pli alte estimiĝis ol dizertintoj<ref>Leserbrief von Dr. Rudolf Benl. En: ''Stadt und Geschichte. Zeitschrift für Erfurt'' 6, 2000, p. 23</ref>. Foje aliaj ŝajne ĝenerale malbone taksis la membrojn de Wehrmacht, kiuj ne decidis foriri.
 
15 jarojn poste oni malfermis ekspoziconekspozicion sur la monteto Petersberg kun la titolo: "Was damals Recht war... Soldaten und Zivilisten vor Gerichten der Wehrmacht". Tie oni raportis ankaŭ pri la longa procedo ĝis sukcesa honorigo de dizertintoj en Germanio kaj de ilia agnosko kiel viktimoj de naziismo.
 
== Literaturo ==