Sudetgermanoj: Malsamoj inter versioj

La loĝantaro en la jaroj de 1910 ĝis 1945 ŝancelis inter 3,2 kaj 3,3 milionoj da homoj. La antaŭuloj de la sudetgermanoj supozeble eniris, ĉefe en la 12-a kaj 13-a jarcento, dum la germana orienta setlado, el [[Bavario]], [[Frankonio]], supra [[SaksujoSaksio]] kaj [[Aŭstrio]] en la preskaŭ senhomajn regionojn de [[Bohemio]] kaj [[Moravio]] ene de la [[Sankta Romia Regno]] (de germana nacio). Ili pro tio distingiĝas laŭ dialekto, deveno kaj regiona kulturo disde la najbaraj bavaroj, frankonoj, supraj saksoj (turingoj) kaj silezianoj. Ili parolis nordbavarajn, ankaŭ de la frankona dialekto influitajn lokajn dialektojn en la nordokcidenta [[Egerlando]], sileziajn lokajn dialektojn en norda Moravio kaj bavarajn lokajn dialektojn en la sudo kaj sudokcidento de la lando. En [[Sudetio]] - aŭ Sudetlando - ili estis la absoluta plimulto (pli ol 90 elcentoj), dum ilia proporcio en la bohemaj landoj de Aŭstrio-Hungrio, la regiono de la nuna [[Ĉeĥio]], laŭ popolnombradoj de 1910, 1921, 1930 kaj 1939 estis nur proksimume triono kun iomete falanta tendenco.

Antaŭ la [[popolmigrado|popolmigrada epoko]] Bohemio estis loĝata de [[Keltoj|keltaj]] kaj [[ĝermano|ĝermanaj]] triboj. Dum la popolmigrado tiuj homoj estis grandparte forpelitaj de [[Slavo|slavaj]] triboj. La vere influo de germana kulturo kaj de germana priloĝado de Bohemio komencis post tio ree en la erao de la [[FrankoniaFranka Regnoimperio]] kaj de la bohema dinastio de la "Přemyslidoj". Plej malfrue kun la reĝado de [[Karolo IVla 4-a]], naskita en [[Prago]], kiel imperiestro de la Germana Regno kaj Reĝo de Bohemio ekestis la dominado de la germana lingvo kaj kulturo: la 1348 fondita Praga Karol-Univeristato ("Karls-Universität Prag") estis la unua germana universitato; [[Johano de Saco]] (Johannes von Saaz) verkis la gravan prozopoemon "La kampulo el Bohemio" ("Der Ackermann aus Böhmen"), germanaj setlejoj, kampkulturado, metio kaj arto estis subtenataj en la lando. Dum la [[husismo|husismaj]] militoj, kiuj havis preter la religiajn ĉefe naciajn kaŭzojn, la dominanta germana influo estis forŝovita, tamen okazis faca ĉeĥa-germana kunvivado, ekzemple sub influo de la [[Bohemiaj Fratoj]]. Dum la reformacia periodo ekzistis ankaŭ vilaĝaj komunumoj kun pluraj religiaj konfesioj.

La epoko de la Tridekjara Milito estis stampita de abomenindaĵoj kaj viktimoj en la loĝantaro; kelkej fontoj parolas pri redukto de la loĝantaro al ''kvinono''. Ĝis la lasta generacio ankoraŭ kurantaj insultvortoj inter germanbohemoj estis "Vi svedo" - la plej akra verdikto entute - aŭ "der elendige Krawat" [la mizera - "el eksterlando devena" - kroato], ambaŭ devenaj de la repektiva soldularo kiuj hantis la landon dum tiu epoko. La posta [[kontraŭreformacio]] fare de la habsburganoj subtenis la denonvan priloĝadon de forlasitaj kaj elsangigitaj regionoj per almigrantoj el la najbaraj germanaj limregionoj. Meze de la [[17-a jarcento]] okazis ekonomia kaj kultura elano, kvankam la libereco de la individuo, de la kamparano kaj de la urboj estis forte limigita pro la reganta [[absolutismo]]. Nur sub [[Maria Terezia]] kaj ties filo, la imperiestro [[Jozefo la 2-a]] la situacio pliboniĝis; la enkonduko de deviga lernejo kaj la nuligo de la [[servuto]] estas du ekzemploj. La germana lingvo estis lingvo vekikla kaj de klereco, la epoko de [[racionalismoraciismo]] kaj de la [[Vajmaro|vajmara]] [[klasikismo]] kontribuis al la fortiĝanta kultura influo de la germana lingvo ne nur en Bohemio.