Surikato: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 49:
Surikatoj adaptiĝis kun subgrunda vivo. Iliaj klanoj loĝas en vastaj, komplikaj retoj de subgrundaj tuneloj, el kie ili eliras nur tage. Ili havas disvolvitan socian konduton kaj kutime striglas unu la alian por plifortigi sociajn ligojn. La alfa paro uzas odor-markilon al siaj subuloj por esprimi sian aŭtoritaton, post kio la subuloj striglas la alfoj kaj lekas iliajn vizaĝojn. Intensa striglado observeblas kiam membroj de iuj klano rerenkontiĝas post ioma tempo de disigo. Plej ofte, absoluta plimulto de la membroj de iu klano estas gefratoj kaj idoj de la alfa paro.
 
Surikatoj kutime montras [[altruismo|altrusmanaltruisman]] konduton kun membroj de siaj kolonioj. Ĉiam almenaŭ unu surikato staras pikede, kiam la aliaj furaĝas aŭ ludas, kaj avertas ilin pri iuj danĝeroj. Vidante rabobeston, la pikedisto produktas laŭtan blekon kaj ĉiuj la aliaj orkuras kaj kaŝas sin en iujn el multaj rifuĝejaj truoj, kiujn surikatoj fosas tra tuta sia teritorio. La pikedisto kutime estas la unua, kiu aperas el tuneloj kaj reserĉas pri danĝero, konstante blekante por signali, ke la surfaco ankoraŭ ne estas sekura. Se ĝi ne vidas hazardon, ĝi haltas bleki kaj la aliaj povas sekure emerĝi. Oni teorias, ke blekoj de surikatoj povas transdoni pli-malpli komplikan informon pri tipo kaj loko de danĝero.<ref>{{cite journal | first = Marta | last = Manser | coauthors = Fletcher, Lindsay | year = 2004 | title = Vocalize to localize: A test on functionally referential alarm calls | journal = Interaction Studies | volume = 5 | issue = 3 | pages = 327-344 | url = http://www.ingentaconnect.com/content/jbp/is/2004/00000005/00000003/art00002 | accessdate = 2010-07-01}}</ref>
 
Surikatoj ankaŭ protektas la idojn de la klano. Nur la alfa ino gravediĝas kaj naskas idojn, sed ĉiuj aliaj inoj povas lakti kaj nutrigi la idojn kiam la alfa ino forestas. Krome, ili protektas la junulojn, ofte endanĝerante siajn proprajn vivojn. En okazo de danĝero, la "flegistino" haste portas idojn subgrunden kaj estas preta lukti, se la rabobesto sekvas. Kiam sufiĉe hasta reveno subgrunden ne eblas, ŝi amasigas la dojn kaj kovras ilin per sia korpo.