Naftokrizo de 1973: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kun helpo de WikiTrans
 
Neniu resumo de redakto
Linio 3:
En la [[Milito de Jom Kippur]] de tiu jaro, Egiptujo kaj Sirio, kun la subteno de aliaj arabaj landoj, lanĉis kampanjon kontraŭ [[Israelo]]n en la plej sankta tago de la [[juda kalendaro]] por reakiri arabajn teritoriojn perditaj al Israelo en la [[Sestaga Milito]] de 1967.<ref name="farr">Farr, Warner D. "[http://www.au.af.mil/au/awc/awcgate/cpc-pubs/farr.htm The Third Temple's Holy of Holies: Israel's Nuclear Weapons]." Counterproliferation Paper No. 2, USAF Counterproliferation Center, Air War College, Septembro 1999.</ref> [[Usono]] decidis reprovizi Israelon per armiloj kaj kiel reago, la OAPEC decidis rebati, sciigante naftobojkoton kontraŭ [[Kanado]], [[Japanio]], [[Nederlando]], [[Britio]], kaj Usono.<ref>{{cite web|url=http://envhist.wisc.edu/cool_stuff/energy/crisis.shtml |title=CHE &#124; Responding to Crisis |publisher=Envhist.wisc.edu |date=26an de Aprilo, 2010 |accessdate=2012-08-07}}</ref> Ĝi daŭris ĝis marto 1974.
 
Kun la operacioj de la arabaj landoj viditaj kiel iniciatado de la naftobojkoto kaj la longperspektiva ebleco de altaj naftoprezoj, interrompita provizo, kaj [[recesio]], forta divido estis kreita ene de [[NATO]]. Plie, kelkaj eŭropaj ŝtatoj kaj Japanio serĉis disasocii sin de la usona politiko en la [[Proksima Oriento]]. Arabaj petrolproduktantoj ankaŭ interligis la finon de la embargo kun sukcesaj usonaj laboroj por krei pacon en la Proksima Oriento, kio malfaciligis la situacion. Por trakti tiujn evoluojn, la Administracio de [[Richard Nixon]] komencis paralelajn intertraktadojn kun kaj arabaj petrolproduktantoj por fini la embargon, kaj kun Egiptujo, Sirio, kaj Israelo por aranĝi israelan retiron reen de [[Sinajo]] kaj la [[Golan-montojGolanaj Altaĵoj]]. Antaŭ la 18-an de januaro 1974, ministro por eksteraj aferoj [[Henry Kissinger]] negocis israelan trup-retiron de partoj de Sinajo. La promeso de intertrakta solvo inter Israelo kaj Sirio estis sufiĉa konvinki arabajn petrolproduktantojn por ĉesigi la embargon en marto 1974.<ref name=USstate2ndCrisis/>
 
Sendepende, la OAPEC-membroj uzis sian levilforton super la monda naftoprezo malsupreniranta mekanismon por petrolo por stabiligi siajn realajn enspezojn rilate mondajn petrolprezojn. Tiu ago sekvis plurajn jarojn da krutaj enspezmalkreskoj post la lastatempa fiasko de intertraktadoj kun la plej gravaj okcidentaj naftokompanioj pli frue.