Historio de Hispanio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Linio 53:
Oni devas konsideri ke ekzistis loĝantoj de la alia religio en ĉiu teritorio: islamanoj en kristanaj regnoj (''[[muladioj]]'', poste nomotaj ''moriskoj''), kristanoj en la araba parto (''[[mozaraboj]]''), plus granda malplimulto de [[judoj]] en ambaŭ partoj. La kunvivado estis plejofte paca, sed kun periodoj de granda streĉiteco en ambaŭ partoj, depende de la internaj kaj eksteraj kondiĉoj.
 
Dum tiuj jaroj naskiĝos la diversaj ''latinidaj lingvoj'', kun bazo en ĉiu el la regnoj: portugala, kastilia (nuna hispana) kaj kataluna. Ankaŭ estis tiam parolataj la asturaasturia kaj la aragona, nun tre minoritataj. Aparte, la mozaraboj parolis latinidan lingvon, la mozaraban, poste malaperintan. La portugala parolata en la nordo, kiu apartenis al la kastilia regno, disiĝos de tiu parolata en la sudo, kaj fariĝos la galega.
 
Post diversaj bataloj, la kristanoj konkeros la plejmulton de la teritorio jam en la [[13-a jarcento]], kaj nur restos malgranda restaĵo kiu formos la reĝlandon de [[Granado (Hispanio)|Granado]].