José do Patrocínio: Malsamoj inter versioj

'''José do PATROCÍNIO''' (1853-1905) (* [[Campos dos Goytacazes]], en la [[9-a de oktobro]] [[1853]] - [[Rio-de-Ĵanejro]], en la [[29-a de januaro]] [[1905]]) estis brazila farmaciisto, ĵurnalisto, verkisto, oratoro, kaj aktiva politikisto. Li elstariĝis kiel unu el la figuroj plej gravaj de la movadoj [[Aboliciismo|aboliciisma]] kaj respublika en [[Brazilo]]. Li ankaŭ elpensis la "Nigran Gvardion", taĉmenton formitan per nigruloj kaj eks-sklavoj, kiuj celis defendi la monarkion kaj la imperian reĝimon. Li kunfondis kaj okupis la 21-an seĝon de la [[Brazila Beletristika Akademio]] el 1897 ĝis sia morto. En siaj lastaj jaroj, li sin dediĉis al konstruado de direktebla aerostato, kiu portus la nomon "Sankta Kruco". La konstruado komenciĝis sed Patrocinio mortis pro tuberkulozo en la [[29-a de januaro]] [[1905]], antaŭ ol fini sian aerostaton.

Li estis filo de vikario João Carlos Monteiro kaj Justina do Espírito Santo, liberiĝintaemancipita sklavino el urbo Elmina, en [[Ganao]]. Post siaj primaraj studoj, li iris al [[Rio-de-Ĵanejro]], kie li laboris kiel masonisto dum la konstruado de la ''Sankta Domo de Favorkoreco''<ref>La Sankta Domo de Favorkoreco, en Rio de Ĵanejro, estis fondita unue en Lisbono, en 1498, de la reĝino [[Eleanor el Viseŭ]] (1458-1525)</ref><ref>[http://familypedia.wikia.com/wiki/Leonor_of_Viseu_(1458-1525) Eleanour el Viseŭ]</ref>. Post [[Lisbono]], similaj organizacioj kreiĝis en multaj aliaj urboj en [[Portugalio]] kaj en la portugala imperio.</ref><ref>[http://familypedia.wikia.com/wiki/Leonor_of_Viseu_(1458-1525) Eleanour el Viseŭ]</ref>. Interesiĝinte pri medicino, li enmatrikuliĝis en la Federacia[[Federala Universitato de Rio de ĴanejroJaneiro]], kaj li diplomiĝis pri Farmacio, en 1874. Tamen, Patrocínio ne havis loĝejon post sia diplomiĝo. Lia amiko invitis lin por loĝi en la najbaraĵo de Sankta Kristoforo<ref>portugallingve: São Cristóvão, estas konata kvartalo en Rio de Ĵanejro.</ref>, kie li restis en domo de riĉa landproprietulo kaj kapitano, kies nomo estis Emiliano Rosa Sena. Poste, enirinte en respublikan klubon, li konisekkontaktis kun [[Quintino Bocaiúva]] (1836-1912)<ref>[http://catalogue.bnf.fr/servlet/RechercheEquation?TexteCollection=HGARSTUVWXYZ1DIECBMJNQLOKP&TexteTypeDoc=DESNFPIBTMCJOV&Equation=IDP%3Dcb120770148&host=catalogue Bibliothèque Nationale de France]</ref>, [[Lopes Trovão]] (1848-1925)<ref>[http://hemerotecadigital.cm-lisboa.pt/Periodicos/GaleriaRepublicana/N23/N23_item1/index.html Hemeroteca digital] - Lisboa.</ref>, [[Pardal Mallet]] (1864-1894)<ref>[http://www.academia.org.br/abl/cgi/cgilua.exe/sys/start.htm?infoid=842&sid=285 Brazila Akademio pri Beletristiko].</ref>, inter aliaj.

Dum tiu periodo, Patrocínio komencis sian ĵurnalisman karieron, kaj fondis, kune kun Demerval da Fonseca, ĵurnalon nomitakies nomo estis "Os Ferrões" (La Pikiloj). Fonseca uzadis la plumnomo '''"Eurus Ferrão'''", dum la kromnomo de Patrocínio estis '''"Notus Ferrão'''". En 1879, li fariĝis kontribueldonisto de la ĵurnalo ''Gazeta de Notícias''', kie li verkis artikolojn sub la plumnomo '''Prudhome'''.

En 1880, li fondis la aboliciisman societon kune kun [[Joaquim Nabuco]]. Li kaj ties membroj (same kiel [[André Rebouças]] (1838-1898)<ref>[http://www.buscatematica.net/engenharia.htm Buscatematica.net]</ref> kaj [[Aristides Lobo]] (1838-1896)<ref>[http://www.museumaconicoparanaense.com/MMPRaiz/AcademiaPML/Patro-05.htm Museu Maçônico Paranaense].</ref>) estis famaj pro la aĉetado je dokumentoj pri emancipiĝo de la sklavoj. En 1885, invitite de [[Francisco de Paula Ney]](1858-1897)<ref>Francisco de Paula Ney (* [[Aracati, en la [[2-a de februaro]] [[1858]] - [[Rio-de-Ĵanejro]], en la [[13-a de novembro]] [[1897]]) estis poeto, jurnalisto, kaj amiko de [[Aluízio Azevedo]], [[Coelho Neto]] kaj [[Olavo Bilac]].</ref>, li forvojaĝis al subŝtato [[Cearao]], kie li estis bonvenigita. Li ankaŭ bonveniĝis kiam li reiris al Campos dos Goytacazes, kie lia patrino, jam maljuna kaj malsana, mortis en la fino de la sama jaro. Fama personaro same kiel [[Rui Barbosa]], [[Sousa Dantas]] (1855-1901)<ref>Rodolfo Epifânio de Sousa Dantas (1855-1901) (* [[Salvador]], en la [[14-a de oktobro]] [[1855]] - [[Parizo]], en la [[19-a de septembro]] [[1901]]) estis brazila advokato, ĵurnalisto kaj politikisto. Li estis unu el la fondintoj de "Jornal do Brasil".</ref>, [[Campos Sales]] kaj [[Prudente de Morais]] ĉeestis dum la entombigo.

Li mortis en 1905, dum diskurso omaĝe al [[Alberto Santos-Dumont|Santos-Dumont]], pro tuberkulozo aŭ hemoptizo.