Ekziligo: Malsamoj inter versioj

'''Ekziligo''' estas la ordono al iu persono forlasi sian kutiman ĉirkaŭaĵon aŭ hejman regionon, aŭ la ordono al aliaj forpeli la ekziligitan personon de tie. Male al la [[ekzilo]], la libervole elektita nova hejmlando de homo forlasinta sian hejmlandon, ekziligo ĉiam estas sekvo de premo de ekstera potenco, kaj ne libervola ago. La ekziligito estas malhelpita vizite reveni al sia eksa hejmlando, kaj ne disponas pri la baza rajto decidi pri sia vivoloko. Ofte la ekziligitoj restas ene de la potencozono de tiu, kiu ordonis la ekziligon, ekzemple en malliberula kolonio de la ekziliga ŝtato, aŭ en aparte malcentra loko de ĝi. En sia historio diversaj ŝtatoj, inter ili [[Rusio]] kaj [[Britio]] amplekse praktikis la ekziligon de kondamnitoj. Parte el la malliberulaj regionoj de ekziligitoj poste iĝis "normalaj" kolonioj respektive landopartoj -– ekzemploj estas [[Siberio]] kaj [[Aŭstralio]].

* la forsendo de [[Ovidio]] al la romia urbo [[ConstanţaConstanța|Tomis]] (hodiaŭ [[ConstanţaConstanța]] en [[Rumanio]]) ĉe la [[Nigra Maro]],

* la forsendo de [[Lenino]] al ''Ŝuŝenskoje'' apud ''Abakan'' (53°43' norde -– 91°24' oriente) en [[Ĥakasio]],

* la forsendo de [[Stalino]] al ''Turuĥansk'' (65°51' norde -– 88°04' oriente) ĉe la rivero [[Jenisejo]] en Siberio kaj

* LiteraraLiteratura verko, kiu temigas la ekziligon en faŝisma ŝtato, estas la romano de [[Carlo Levi]] "Kristo nur venis nur ĝis Eboli"