Erfurta Ateliergrupo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 12:
Per ekspozicio de Waldo Dörsch en la 15-a de decembro 1963 en la iama subtegmentejo de Rolf Dieß la laboro de la galerio ekis.
La sekvontajn jarojn elmontrigis la artaĵojn la sekvantaj artistoj (i.a.): Gerhard Altenbourg, [[Elisabeth Ahnert]], Achim Freyer, Hermann Glöckner, Günther Huniat, Roger Loewig, Robert Rehfeldt, Peter Sylvester, Dieter Tucholke kaj Albert Wigand. El [[Turingio]] venis Günther Jahn, Horst Jährling, Philip Oeser kaj Werner Schubert-Deister. Prezentadoj de internaciaj artistoj de HAP Grieshaber ĝis Raoul Ubac kaj Ryszard Otreba kaj ekspozicio kun kolorgrafikoj de majstroj de la ''Pariza Skolo - Ecole de Paris'' el la kolekto de Rudolf Franke same montritis kiel - ĉiam je la fino de la jaro - la t.n. kristnaska elmontro de la erfurtaj protagonistoj.
Ekster tio eldonis la Atiergrupo grafikdosierojn (nomitaj ''Jahresgaben'') en reduktita nombro da 30 ekzempleroj. Ili entenis po 10 foliojn kaj estis faritaj laŭ speciala temo. Post kiam dum la du unuaj jaroj ili aperis ankoraŭ sen titolo, sekvis (ek de 1966) titolitaj eldonoj ("Eisheilige“, "Kontakte", "Die Stadt", "Gesichter", "Chiffren", "Schattenblätter", "Findungen", "Thuringia"). Ĉiujn verkojn aĉetis Werner Schmidt por la [[Dresden|dresdena]] kabinetoj da kuprogravuraĵoj.
Linio 18:
En la jaro 1968 furoris ekspozicio de Achim Freyer, pentristo, reĝisoro kaj disĉiplo de [[Bertolt Brecht]] ĉe ''Berliner Ensemble''. En malmultaj jaroj Freyer iĝis - aparte post lia elmigro de 1971 okcidenten - internacie demandita scenaranĝisto. Gravis ankaŭ la ekpozicioj de Gerhard Altenbourg, Hermann Glöckner kaj Roger Loewig pro tio, ke Ateliergrupo manifestaciis tiel kontraŭ la reganta kulturpolitika klimo. Loewig, kiu pro certa arta eldono arestitis por unu jaro, rajtis elmontrigi aferojn la unuan fojon post la malliberigo en 1966 kaj trovis tuj amikojn kaj financan subtenon. Lia lasta ekspozicio en 1973 estis sen lia ĉeesto, ĉar li tiutempe jam estis vivanta en FRG.
Per la verkoj de Gerhard Altenbourg (kondamnita en 1964 je la daŭro de duono da jaro pro dogankrimo) faritis eĉ 3 ekspozicioj. Altenbourg estis la plej influa personeco en la neoficiala artosceno de tiuj jaroj, estanta modela kaj ekzemplodona por la artista aŭtonomia memkompreno.
== Fino ==
| |||