Anders Sparrman: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Ŝablonoj "dato" / la ligilo al Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj estas iom malpi ruĝa
Linio 1:
[[Dosiero:Anders Sparrman.jpg|right|thumb|Anders Sparrman]]
 
'''Anders Erikson Sparrman''' (27a Februaro {{dato|27|februaro|1748}}, [[Uppsala|Tensta]], [[Uppland]] – 9a Aŭgusto {{dato|9|aŭgusto|1820}}) estis [[Svedio|sveda]] [[Natura historio|naturalisto]], [[Aboliciismo|aboliciisto]] kaj sekvanto de [[Carl Linnaeus]].
 
Sparrman estis la filo de pastro. Naŭjaraĝa li eniris en la [[Universitato de Upsalo]], kie ekis medicinan studadon 14jaraĝa kaj iĝante unu el la elstaraj lernantoj el [[Carolus Linnaeus|Linnaeus]]. En [[1765]] li ekveturis al [[Ĉinio]] kiel ŝipa kuracisto, revenante post du jaroj kaj priskribante animalojn kaj plantojn kiujn li trovis. En tiu ŝipveturo li trafis [[Carl Gustaf Ekeberg]].
 
Li ekveturis al [[Kabo de Bona Espero]] [[Januaro|Januare]] de [[1772]] por preni postenon kiel tutoro. Kiam [[James Cook]] alvenis tie poste en la jaro komence de sia dua vojaĝo, Sparrman iĝis naturalista helpanto de [[Johann Reinhold Forster|Johann]] kaj [[Georg Forster]]. Post la vojaĝo li revenis al [[Kaburbo]] en Julio[[julio]] [[1775]] kaj praktikis medicinon, elspezante sufiĉe por financi veturadon interne.
 
En 1776 li revenis al Svedio, kie oni atribuis al li honoran doktorigon dum foresto. Li estis ankaŭ elektita membro de la [[Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj|Reĝa Akademio de Sciencoj de Svedio]] en [[1777]]. Li iĝis zorganto de la naturhistoriaj kolektoj de la Akademio de Sciencoj en [[1780]], Profesoro de natura historio kaj farmakologio en [[1781]] kaj konsilanto de la Collegium Medicum en [[1790]]. En [[1787]] li partoprenis en ekspedicio al [[Okcidenta Afriko]], sed tio ne estis sukcesa.
 
Sparrman publikis kelkajn verkojn, el kiuj la plej bone konata estas lia rakonto de liaj veturadoj en Suda Afriko kaj kun Cook, publikita kiel ''Resa till Goda Hopps-Udden, södra Polkretsen och omkring Jordklotet, samt Till Hottentott- och Caffer-Landen Åren 1772-1776'' (1789). Li publikis ankaŭ ''Catalogue of the Museum Carlsonianum'' (1786–89), kie li priskribis multajn el la specimenoj kiujn li estis kolektita en Suda Afriko kaj en Suda Pacifiko, kelkaj el kiuj estis novaj al scienco. Li publikis ankaŭ ''Svensk Ornithologie'' (Ornitologio de Svedio) en 1806.