Kiel registrite je 18:17, 23 jul. 2014 redakti Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 540 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 00:05, 24 jul. 2014 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 540 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 15: Ankaŭ la ordono ''Vi ne murdu'' (Eliro 20:13) estis rigardita kiel instrukcio por pacifismo.<ref>{{cite book \|title="You shall not kill" or "You shall not murder"?: the assault on a biblical text \|last=Bailey \|first=Wilma A. \|authorlink= \|coauthors= \|year=2005 \|publisher=Liturgical Press \|location= \|isbn= \|page= \|pages=72, 73 and 74 \|url=http://books.google.co.uk/books?id=HGuW6v85qiMC&printsec=frontcover&dq=You+shall+not+kill%22+or+%22You+shall+not+murder%22%3F&hl=en&ei=K0umTKSVIcKLswa3kP2TCA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCwQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false \|accessdate=}}</ref> ===Ministreco de Jesuo=== Jesuo ŝajnis instrui al pacifismo dum sia ministreco kiam li rakontis al siaj disĉiploj:<ref>{{cite book \|title=Christian pacifism \|last=Orr \|first=Edgar W. \|authorlink= \|coauthors= \|year=1958 \|publisher=C.W. Daniel Co \|location= \|isbn= \|page=33 \|pages= \|url=http://books.google.co.uk/books?id=US0RAQAAIAAJ&q=jesus+teaches+pacifism&dq=jesus+teaches+pacifism&hl=en&ei=B9mkTPCHNN2R4gbh6NXtDA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCcQ6AEwADgK \|accessdate=}}</ref> {{quote\|Vi aŭdis ke estis dirita, '[[Okulon pro okulo]], kaj dento por dento.' Sed mi diras al vi, ne rezistu malbonan personon. Se iu frapas vin sur dekstra vango, montru ankaŭ la alian vangon. (Mateo. 5:38-39)}} Linio 25: {{quote\|[[Beatecoj\|Benitaj la pacigistoj]] estu, ĉar ili devas esti nomitaj filoj de dio. (Mateo 5:9)}} ===Komenca eklezio=== Pluraj [[Patroj de la Eklezio]] interpretis la instruon de Jesuo kiel rekomendado de malperforto.<ref>Justo L. González, ''[http://books.google.com.au/books?id=DU6RNDrfd-0C&pg=PA125 Essential Theological Terms]'', Westminster John Knox Press, 2005, ISBN 0-664-22810-0, p. 125: "Ne estas dubo, ke la komenca eklezio estis pacista, instruante, ke kristanoj ne estu soldatoj."</ref> Por ekzemplo: {{quote\|mi ne deziras esti reĝo; mi ne estas tre ema esti riĉa; mi malakceptas armean komandon ... Mortu al la mondo, malakceptante la frenezon kiu estas en ĝi.}} Alvoko de [[Taciano el Asirio\|Taciano]] al la Grekoj 11<ref>[http://www.earlychristianwritings.com/text/tatian-address.html Tatian's Address to the Greeks (Roberts-Donaldson)<!-- Bot generated title -->]</ref>}} {{quote\|Io ajn kion kristanoj ne dezirus ke aliaj faru al ili, certe ankaŭ ne al aliaj. Kaj ili konsolas siajn subpremantojn kaj igas ilin siaj amikoj; ili faras bonon al siaj malamikoj ... . Tra amo direkte al iliaj subpremantoj, ili persvadas ilin por iĝi kristanoj.\|La Pardonpeto de [[Aristido]] La Justulo 15<ref>[http://www.earlychristianwritings.com/text/aristides-kay.html The Apology of Aristides the Philosopher<!-- Bot generated title -->]</ref>}} {{quote\|Soldato de la ĝentila aŭtoritato devas esti instruita ne por mortigi homojn kaj por rifuzi fari tion se li estas ordonita, kaj rifuzi preni ĵuron. Se li estas nevola obei, li devas esti repudiita por bapto. Armea komandanto aŭ civita magistrato devas rezigni aŭ esti malaprobitaj. Se kredanto serĉas iĝi soldato, li devas esti repudiita, ĉar li malestimis dion.\|[[Hipolito\|Hipolito el Romo]]<ref>[http://www.bombaxo.com/hippolytus.html Hyppolytus, "The Apostolic Tradition"]</ref>}} {{quote\|Unu animo ne povas ŝuldiĝi al du majstroj - dio kaj Cæsar. Kaj tamen Moseo portis bastonon, kaj Aaron ligiĝis per buko, kaj Johano (baptista) estas zonita per ledo kaj Joŝuo la filo de Nun gvidas marŝdirekton; kaj homoj militis: se plezurigas vin elmontri kun la subjekto. Sed kiel kristana viro militos, neo, kiel li deĵoros eĉ en paco, sen glavo, kiun la senjoro prenis for? Ĉar kvankam soldatoj venis al Johano, kaj ricevis la formulon de sia regulo; kvankam, same, centestro kredis; daŭre la senjoro poste, en malarma Petro, sensekurzona ĉiu soldato. Neniu vesto estas laŭleĝa inter ni, se asignite al iu kontraŭleĝa ago.\|[[Tertulliano]], Pri Idolatrio Ĉapitro 19: Koncerne militservon}} {{quote\|Ĉar ni, multnombra grupo de viroj kiel ni estas, lernis de lia instruado kaj liaj leĝoj ke malico ne devas esti redonita kun malico, kaj ke estas pli bone suferi malĝuste ol kaŭzi ĝin, ke ni devus prefere verŝi nian propran sangon ol makuli niajn manojn kaj nian konsciencon kun tiu de alia, sendanka mondo nun estas por longa periodo ĝuante avantaĝon de Kristo, tiom kiom de liaj rimedoj la kolerego de malkvieta sovaĝeco estis moligita, kaj komencis reteni malamikajn manojn de la sango de kunkreito.\|[[Arnobio]], ''Adversus Gentes'' I:VI<ref>[[Arnobio]], ''[http://www.ccel.org/ccel/schaff/anf06.xii.iii.i.vi.html Adversus Gentes''], Libro I, Ĉapitro VI.</ref>}} {{quote\|Konsideru la vojojn ŝtopiĝinta fare de rabistoj, la maroj plagitaj el piratoj, militoj disigitaj ĉie en la tero kun la sanga hororo de tendaroj. La tuta mondo estas malseka kun reciproka sango; kaj murdo, kiu koncerne individuon estas konsiderita kiel krimo, estas nomita virto kiam ĝi estas transigita pogrande.\|[[Cipriano\|Cipriano el Kartago]]<ref>[[Cipriano]], ''[http://www.ccel.org/ccel/schaff/anf05.iv.iv.i.html Epistolo I, al Donato]'', 6.</ref>}} {{quote\|Tiuj soldatoj estis plenigitaj je miro kaj admiro ĉe la grandiozeco de la pieco kaj malavareco de la homo kaj estis frapita kun miro. Ili sentis la forton de tiu ekzemplo de kompato. Kiel rezulto, multaj el ili estis aldonitaj al la kredo de nia Senjoro Jesuo Kristo kaj deĵetis la zonon de militservo.\|Disputo de Arkelao kaj Manes<ref>[http://files.libertyfund.org/files/1973/1333.06_Bk_Sm.pdf Ante-Nicene Fathers, volume 6, p. 179: Disputo de Arkelao kaj Manes]</ref>}} {{quote\|Kiel povas homo esti mastro de alia vivo, se li estas ne eĉ mastro de sia propra? Tial li devus esti malriĉa en spirito, kaj rigardi Lin kiu pro ni iĝis senhavulo de sia propra volo; lasu lin pripensi ke ni estas ĉiuj egalaj proksime de naturo, kaj ne altigu sin impertinente kontraŭ aia propra raso [...]\|Gregoro de Nisa, Homilioj al Beatecoj<ref>Gregoro de Nisa, Homilioj al Beatecoj, en ''Ancient Christian Writers, Gregory of Nyssa, The Lord's Prayer & The Beatitudes'', tr. Hilda C. Graef, (The Newman Press, London, 1954), pp. 94-95</ref>}} Tamen, ankaŭ multaj fruaj kristanoj servis en [[armeo]],<ref>J. Daryl Charles, ''[http://books.google.com.au/books?id=DqCrŜNfwCYC&pg=PA35 Between Pacifism and Jihad: Just war and Christian tradition]'', InterVarsity Press, 2005, ISBN 0-8308-2772-2, p. 35.</ref><ref>Gregory M. Reichberg, Henrik Syse, kaj Endre Begby, ''[http://books.google.com.au/books?id=V6zsYjrcifMC&pg=PA62 The Ethics of War: Classic and contemporary readings]'', Wiley-Blackwell, 2006, ISBN 1-4051-2377-X, p 62.</ref> kaj la ĉeesto de nombregoj de kristanoj en lia armeo eble estis faktoro en la konvertiĝo de [[Konstantino la 1-a de la Romia Imperio\|Konstantino]] al Kristanismo.<ref>John Helgeland, ''[http://www.bu.edu/ict/anrw/pub/II/23/helgeland.html Christians and the Roman Army from Marcus Aurelius to Constantine]'', in Hildegard Temporini and Wolfgang Haase, ''[http://books.google.com.au/books?id=0S4QxobZ-zkC&pg=PA724 Aufstieg und Niedergang der römischen Welt: Geschichte und Kultur Roms im Spiegel der neueren Forschung]'', Walter de Gruyter, 1979, ISBN 3-11-007822-8, pp. 724 ff.</ref> ===Konvertiĝo de la Romia Imperio=== == Vidu ankaŭ ==

Kristana pacismo: Malsamoj inter versioj